Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2015, Blaðsíða 41

Náttúrufræðingurinn - 2015, Blaðsíða 41
41 Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags 7. mynd. a. Heilbrigð frumurækt úr kindaheila. Endurprentað með leyfi Springer Science+Business Media B.V.23 b. Frumubreytingar í sýktri frumurækt. Endurprentað með leyfi Elsevier.27 (Giemsa litun.) – a. Monolayer of uninfected sheep cells. Reprinted with kind permission from Springer Science+Business Media B.V.23 b. Cytopathic effect in infected sheep cells, consisting of multinucleated cell syncytia. Reprinted with kind permission from Elsevier.27 tekin nokkrum sinnum og komu sams konar breytingar í ljós eftir 1–3 vikur, eftir því úr hvaða visnu- heilum síaði safinn var tekinn. Safi úr heilum heilbrigðra kinda olli engum breytingum í frumurækt- inni. Síuðum vökva af frumurækt með sjúklegum frumubreytingum var sáð í heilbrigða rækt og komu þá breytingarnar fyrr í ljós en eftir að síuðum heilasafa var sáð í frumu- rækt. Þetta benti til þess að veiran fjölgaði sér í ræktinni. Til að athuga hvort veiran sem sýkti frumuræktina væri orsök visnu í kindum var síuðum vökva af sýktri frumurækt sprautað í heila heilbrigðra lamba. Nokkrum vikum seinna hækkaði frumutala ein- kjörnunga í mænuvökva lambanna, sem er fyrsta einkenni visnusýk- ingar, og seinna komu í ljós visnu- skemmdir í heila. Síuðum mænu- vökva úr sýktum lömbum var sáð í frumurækt og olli þar sjúklegum breytingum. Þynningum af frumu- ræktarvökvanum var þá sáð í nýja rækt, og svo koll af kolli. Vökvanum var loks sprautað í lömb sem aftur sýndu einkenni um visnu.23 Þessar tilraunir gáfu sterka vísbendingu um að veiran sem óx í frumurækt væri visnuveiran, og hafa allar síðari rannsóknir staðfest það. Rannsóknir í frumu- rækt á stöðugleika visnuveiru Eftir ræktun visnuveiru í frumu- rækt gátu nákvæmar rannsóknir ha- fist á eiginleikum veirunnar. Áður þurfti þó að svara mikilvægum spurningum um þessa nýju og áður óþekktu veiru, ekki síst vegna hins alvarlega, banvæna sjúkdóms sem hún olli. Athugað var annars vegar hvernig hægt væri að gera veiruna óvirka og skaðlausa ef nauðsyn bæri til, og hins vegar hvernig hún héldi virkni við mismunandi hita- stig. Einfaldar tilraunir sýndu að stöðugleiki visnuveiru var svipaður og annarra þekktra manna- og dýra- veira.24 Hitun við 57°C, 0,04% form- aldehýð, 50% etanól og útfjólublátt ljós gerðu hana skaðlausa á svip- uðum tíma og aðrar veirur. Hún var stöðug við 4°C í að minnsta kosti viku og í marga mánuði við –50°C, og hún þoldi vel endurtekna frystingu og þiðnun. Þetta auðveld- aði rannsókn á henni í frumurækt, t.d. við geymslu á sýnum. Sýking á frumurækt úr mönnum og dýrum, öðrum en kindum Afmýlun í hvítu miðtaugakerfis er áberandi í kindum með langt gengna visnu. Þetta vakti sérstaka athygli og áhuga Björns Sigurðs- sonar sem taldi hugsanlegt að visna og MS (heila- og mænusigg, e. multiple sclerosis) væru skyldir sjúk- dómar. Hann setti fram þá tilgátu að MS og aðrir langvinnir miðtauga- kerfissjúkdómar í mönnum væru af völdum hæggengra veirusýk- inga og að ef til vill mætti nota hæggenga dýrasjúkdóma sem rann- sóknarlíkan fyrir þessa sjúkdóma.22 Þótt síðar kæmi í ljós við nákvæm- ari rannsóknir að afmýlun í visnu og MS eru af ólíkum toga25 vakti sú hugmynd að veira væri orsök MS mikla athygli og ýmsar veirur voru í kjölfarið rannsakaðar sem hugsan- legir orsakavaldar MS. Sá möguleiki að visnuveira gæti valdið MS eða skyldum sjúkdómum í mönnum olli þeim nokkrum áhyggjum sem voru að rannsaka veiruna í frumu- rækt þar sem veirumagnið gat verið allt að 10 milljón sýkjandi einingar í millilítra. Tilraunir voru því gerðar til að rannsaka hvort veiran gæti valdið sjúklegum breytingum og fjölgað sér í frumurækt úr manns- heila. Miklu magni af visnuveiru var sáð í frumuræktina og síðan fylgst með henni í nokkra mánuði. Stöku fjölkjarna risafruma sást í frumulaginu og veiran hélst þar í litlu magni. Mannafrumurnar höfðu því mjög lítið næmi fyrir veirunni26
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.