Bókasafnið - 01.06.2016, Blaðsíða 50

50 Bókasafnið 40. árg – 2016
vekja tímaritið ARLIS/Norden-Info á heimasíðu félagsins
og mun verða unnið að því.
Fyrir móttöku og kvöldverð í veitingahúsi Arts Campus
hófst síðan kynning á því mest framúrstefnulega fyrirbæri
innan fræðanna sem ég allavega hef kynnst og er glöggt
dæmi um þá fjármuni sem til ráðstöfunar eru innan há-
skólans. Þar var um að ræða kynningu á nýjum leitarmögu-
leikum á bókasöfnum framtíðarinnar sem fela í sér beitingu
líkama og raddar við leit að bókum eða öðrum gögnum.
Í þessu framtíðarbókasafni stígur gesturinn inn á miðju
hringlaga gólfs (sem einna helst minnti á „diskó“dansgólfin
á 8. áratugnum!) sem jafnframt er snertiskjár. Þar segir
gesturinn það sem hann vantar, til dæmis allt um landnám
Íslands, og um leið fara að flögra í kringum hann tákn sem
segja nánar til um þetta efni (til dæmis um skip landnáms-
manna, um byggingar þeirra, klæðnað og svo framvegis).
Eftir að hafa ákveðið hvaða efnissvið gesturinn hefur frekar
áhuga á þá hreyfir hann hendur – eða fætur – yfir tákninu
og „fleygir“ því upp á vegg þar sem viðkomandi bækur eða
önnur rit birtast og einnig staðsetning þeirra. Þetta var hin
mesta skemmtun en einhvern veginn talsvert langt í burtu
frá okkar veruleika sem stendur. Það mátti einnig hafa
ánægju af því að sjá hve ungu mennirnir – og konurnar –
sem unnu við þróun þessa fyrirbæris höfðu gaman af þessu
og mátti líkja þeim við börn með nýjasta leikfangið sitt.
Þessum fyrsta degi ráðstefnunnar lauk svo með leiðsögn
um Sliperiet, húsakynni listaháskólans (Art Campus) þar
sem aðstaða öll er hin glæsilegasta, og að lokum var snætt
á veitingahúsinu Hansson & Hammar sem einnig tilheyrir
Art Campus.
Ráðstefna föstudagsins 28. ágúst fór fram á háskólasvæðinu
í Umeå, en háskólinn þar er einn sá vinsælasti í Svíþjóð og
vel efnum búinn. Byrjað var á leiðsögn um skólann þar sem
námsumhverfinu (Learning space) var sérstaklega gaumur
gefinn. Sérstaka athygli vöktu mörg opin rými sem minntu
helst á landslag, með hæðum og hólum, þar sem fólk fékk
þó að vera út af fyrir sig til dæmis í sérdeilis skemmtilegum
básum. Af reynslunni var okkur sagt að lítið þýddi að vera
með boð og bönn eða strangar reglur, því öll „námssvæði“
(e. learning spaces) ættu að „bjóða, hvetja, leyfa“ (e. invite...
encourage... permit.) Því var mjög notalegt að sjá ánægða
stúdenta maula nestið sitt hér og hvar þar sem færi gafst
– og ekki vildu heimamenn meina að neitt skemmdist við
það...
Fyrir hádegi var síðan komið að aðalfyrirlesara ráð-
stefnunnar, hinum indverskættaða hönnunardoktorsnema
Aditya Pawar. Fyrirlestur hans nefndist Open-collaborative
libraries: libraries as generative community centres. Doktors-
verkefni Pawars fjallar um félagslega nýsköpun og hönnun,
sérstaklega hjá opinberum stofnunum eins og bókasöfnum.
Benti hann í því sambandi á breytt hlutverk bókasafna, þar
sem flestir hefðu í dag mun betra og almennara aðgengi að
upplýsingum en áður var. Því væri hið félagslega og menn-
ingarlega hlutverk bókasafnanna mun stærra núna þar sem