Morgunblaðið - Sunnudagur - 18.09.2016, Blaðsíða 35

18.9. 2016 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 35
Kangerlussuaq er
fimmti áfangastaður
Flugfélags Íslands á
Grænlandi og hefur
þeim fjölgað jafnt og
þétt frá árinu 2007, að
sögn Árna Gunnars-
sonar, framkvæmda-
stjóra félagsins. Hinir
áfangastaðirnir eru Narsarsuaq á Suð-
ur-Grænlandi, Ilulissat og Nuuk á vest-
urströndinni og Kulusuk á austurströnd-
inni. Flogið er allt árið um kring á tvo
síðastnefndu staðina en á hina yfir sum-
artímann.
Árni segir Flugfélag Íslands stöðugt á
höttunum eftir nýjum tækifærum og eft-
ir að félagið tók Bombardier-vélar sínar
í notkun, fyrst tvær Q200 37 sæta og
síðan þrjár Q400 72-76 sæta, hafi flug til
áfangastaða sem eru lengra í burtu frá
Reykjavík orðið að möguleika, eins og
til dæmis Kangerlussuaq.
Áætlunarflug til nýrra áfangastaða á
sér alltaf aðdraganda og segir Árni
ákvörðun um að hefja beint flug til Kan-
gerlussuaq hafa verið tekna síðasta
haust og hófst þá kynning af fullum
þunga. Fyrsta ferðin var farin í júní á
þessu ári og flaug Flugfélag Íslands
tvisvar í viku til Kangerlussuaq út
ágúst.
Þetta er þolinmæðisverk
Árni segir sætanýtingu hafa aukist
jafnt og þétt er leið á sumarið og á
heildina litið geti félagið verið ánægt
með árangurinn af þessu nýja flugi.
„Þetta er þolinmæðisverk; Kangerlus-
suaq er ekki þekktur sem áfangstaður
ferðamanna. Reynslan frá sumrinu er
samt það góð að við erum staðráðin í að
halda áfram að fljúga þangað næsta
sumar. Við förum með væntingar inn í
nýtt ár og erum bjartsýn á að þessi nýi
áfangastaður eigi eftir að vaxa mikið í
náinni framtíð,“ segir Árni.
Hann segir Flugfélag Íslands líta á
Grænland sem sinn heimamarkað og
mikill áhugi sé fyrir því að byggja Ís-
land upp sem tengistöð enda sé Græn-
land mjög vinsæll áfangastaður, sér í
lagi hjá erlendum ferðamönnum. „Í Evr-
ópu tengja margir Ísland við Grænland
og löndin styðja vel hvort við annað. Þá
fer áhugi á Grænlandi ört vaxandi í As-
íu.“
Hann segir Íslendinga einnig hafa
nýtt sér flugið til Kangerlussuaq og við-
brögð þeirra hafi almennt verið mjög já-
kvæð. „Það er greinilega vaxandi áhugi
á Grænlandi hér heima líka.“
Að áliti Árna er aðdráttarafl Kanger-
lussuaq fyrst og fremst fólgið í stórbrot-
inni náttúru, kyrrð, víðsýni og nálægð-
inni við Grænlandsjökul.
„Kangerlussuaq hentar vel fyrir
hverskyns ævintýraferðir, til dæmis á
hundasleðum, enda hefur ferðaþjónusta
á svæðinu, eins og annarsstaðar á Græn-
landi, verið í örum vexti. Við erum að
tala um 12% vöxt í komum erlendra
ferðamanna til Grænlands á milli ára
sem er mjög gott. Það er Flugfélagi Ís-
lands sönn ánægja að taka þátt í þessari
uppbyggingu.“
Förum með væntingar
inn í nýtt ár
Árni Gunnarsson
að skipta, eins og brúin yfir ána fékk að reyna
fyrir fjórum árum; hluta hennar skolaði hrein-
lega burt í einu hlaupinu. Sumarið var óvenju-
hlýtt og fyrir vikið bráðnaði meiri ís en ella, með
þeim afleiðingum að yfirborð Qinnguata Kuus-
sua og hinnar árinnar á svæðinu, sem ber engu
ómerkilegra nafn, Akuliarusiarsuup Kuua,
hækkaði verulega. Ármótin eru austur af þorp-
inu.
Áhrifa loftslagsbreytinga gætir víðar;
skammt þar frá er gríðarstór og skraufþurr
hola í jörðinni sem einu sinni var blómleg tjörn.
Fyllt hefur verið í skarðið á brúnni og í hlíð-
inni fyrir ofan er prýðilegt útsýni yfir þorpið og
fjörðinn. Ferðalangar frá Íslandi eru settir út á
sérlegum útsýnispalli en athygli vekur að rútu-
bíllinn bakkar þangað upp. „Ég get ekki snúið
við þarna uppi,“ útskýrir bílstjórinn til að fyr-
irbyggja allan misskilning um sérvisku.
Allir halda sig á pallinum nema Árni Sæberg,
ljósmyndari Morgunblaðsins, sem tekur
skyndilega á rás niður í miðja hlíðina. Hefur lík-
ast til séð þar einhvern vinkil. Fóru þær upplýs-
ingar framhjá manninum að sauðnaut ganga
laus á þessum slóðum?
Svartir deplar á hreyfingu
Stundu síðar nauðhemlar rútubílstjórinn og
bendir okkur á téða skepnu. „Horfið upp, yfir
tjörnina, og þá sjáið þið tvo svarta depla á
hreyfingu!“
„Ha? Hvar? Hver? Hvað?“ gellur í mann-
Aðalgatan í Kangerlussuaq heitir því ágæta nafni Myers Avenue. Þar er kirkjuna og ráðhúsið að finna.
Horft yfir Kangerlussuaq,
flugvöllinn, ána og þorpið.
Lífríkið er fjölbreytilegt í Kangerlussuaq og
sauðnaut setja sterkan svip á umhverfið.
skapnum. Og mikill er andskotinn (þið afsakið
orðbragðið!), þarna eru tvö sauðnaut, ellegar
moskusuxar, sannarlega á beit í haustgulri
túndrunni.
Skömmu síðar kemst hópurinn í meira návígi
við þessa sérkennilegu skepnu sem lætur sér þó
fátt um finnast. Horfir stundarkorn á okkur í
forundran en heldur svo áfram að róta eftir æti.
„Sjáiði! Sjáiði! Þau eru þrjú en ekki tvö,“ hljóð-
ar kona í hópnum upp yfir sig. „Hvaðan kom
það þriðja?“ Ég get ekki á mér setið og held því
fram að það hafi fæðst fullskapað meðan við
horfðum á hin tvö. Allan þennan tíma. Veit ekki
hvort grínið hitti í mark.
Hið villta lífríki Kangerlussuaq er sagt mjög
litríkt en meðan á skoðunarferðinni stendur
kem ég aðeins auga á eina hvíta kanínu og hún
vill ekkert við okkur tala. Nema síður sé.
Kirkjugarðurinn fyrir ofan þorpið vekur at-
hygli, en hann er afar lítill. Á því er eðlileg skýr-
ing; garðurinn var ekki tekinn í notkun fyrr en
árið 2008. Fram að því var flogið með alla sem
sáluðust í þorpinu á brott. Nú hefur fólk alltént
val, ræður hvort það er jarðað í sinni heima-
byggð eða flutt annað.
Átján holu golfvöllur
Ef vel er að gáð er þarna líka átján holu golf-
völlur, sá nyrsti á þessari jörð. Tveir meðlimir
eru í klúbbnum; „hálfvirkir“, að sögn bílstjór-
ans.
Meðalhitinn í Kangerlussuaq í september er
um þrjár gráður og er nálægt því meðan und-
irritaður stingur þar við stafni. Sumarið er
þokkalega hlýtt, hiti getur farið upp í hálfa
sautjándu gráðu, en veturinn nístingskaldur.
Kaldastur er febrúar, en þá er meðalfrostið 21
gráða. Janúar og mars koma þar skammt á eft-
ir.
Helsta aðdráttarafl Kangerlussuaq er náttúr-
an enda stutt í eitt af undrum veraldar, sjálfan
Grænlandsjökul. Ævintýrafólk sækir þangað
fyrir vikið í ríkum mæli. Heimamenn segja stað-
inn þó engu síðri fyrir fólk sem sækist fyrst og
fremst eftir kyrrð og ró. Þá fullyrða þeir að
hvergi á byggðu bóli séu betri líkur á því að sjá
norðurljósin. Í allri sinni dýrð.
Um að gera að henda í eins og eina sjálfu innan um hamrana og túndruna.