Dagblaðið Vísir - DV - 15.05.2015, Page 32

Helgarblað 15.–18. maí 201532 Fólk Viðtal
H
ann er áberandi hávaxinn,
dökkhærði maðurinn sem
situr innst inni í horni kaffi-
húss í miðbænum og hrær-
ir í tebolla. Þótt hann sitji fer
ekki á milli mála að þarna er mað-
ur yfir meðalhæð. Þetta er Pavel.
Sem afsannar svo sannarlega ekki
þá reglu að körfuboltamenn séu há-
vaxnir. Blaðamanni líður eiginlega
eins og litlu barni eftir að hafa feng-
ið sér sæti á móti honum. Þó ekki sé
blaðamaður sérlega lágvaxinn.
Pavel er nýkrýndur Íslandsmeist-
ari í körfubolta ásamt liði sínu, KR,
og hlaut jafnframt nafnbótina „Besti
leikmaður tímabilsins“ í Domin-
os-deildinni. Hann er vel að nafn-
bótinni kominn, enda einn af
bestu körfuboltamönnum okkar Ís-
lendinga. Hann er lykilmaður í liði
KR-inga og þegar hann er í stuði er
óhætt að segja að liðið í heild sé upp
á sitt besta. Það er stund milli stríða
hjá honum í boltanum en fljótlega
taka við landsliðsæfingar, enda stórt
verkefni fram undan í haust þegar
Íslendingar taka í fyrsta skipti þátt í
Evrópumóti í körfubolta karla. „Þetta
verkefni með landsliðinu er aðeins
öðruvísi en þau sem ég hef tekið þátt
í gegnum árin. Það er komin meiri
alvara í leikinn og ég er nær þeim
stað sem ég vil vera á,“ segir Pavel
nokkuð léttur í bragði og fullur til-
hlökkunar fyrir komandi mót.
Flúðu Rússland
Nafnið Pavel er rússneskt en hann er
fæddur í Rússlandi árið 1987 – und-
ir lok kalda stríðsins – og var ástandið
í landinu þannig á þeim tíma að for-
eldrar hans gripu fyrsta tækifæri sem
gafst til að freista gæfunnar annars
staðar. Koma sonum sínum tveim-
ur í öruggara umhverfi þar sem þeir
gætu verið áhyggjulaus börn og leyft
hæfileikum sínum að blómstra.
„Pabbi minn var að spila körfu-
bolta og var mjög góður. Hann fékk
tækifæri til að spila í Ungverjalandi
og foreldrar mínir ákváðu að fara til
að koma okkur bræðrunum úr þessu
ástandi. En þá var ég bara nýfæddur.
Við vorum í þrjú ár í Ungverjalandi og
komum til Íslands árið 1991,“ segir Pa-
vel, en faðir hans er Alexander Ermol-
inskij, sem var með bestu körfubolta-
mönnum Íslands um árabil. Pavel var
svo ungur þegar hann kom hingað
til lands að hann man lítið sem ekk-
ert eftir lífinu í Sovétríkjunum og lítur
fyrst og fremst á sig sem Íslending.
Var tekið opnum örmum
Það að fjölskyldan endaði á Íslandi
var í raun hálfgerð tilviljun, en þau
höfðu engin tengsl við landið þegar
faðir hans var fenginn til að spila
körfubolta með Skallagrími í Borg-
arnesi. Pavel er ekki alveg klár á því
hvernig það kom til en telur að þjálf-
ari Skallagríms hafi þekkt eitthvað til
liðsins í Ungverjalandi. „Pabbi var
mjög frambærilegur leikmaður og í
raun mun betri en þekktist í íslensku
deildinni, en þetta var fyrst og fremst
hagsmunamál fjölskyldunnar að
komast í betra umhverfi.“
Það var ekki átakalaust fyrir fjöl-
skylduna að koma svo skyndilega inn
í allt aðra menningu og umhverfi en
þau áttu að venjast, í litlu þorpi á Ís-
landi. „Það var mikið áfall fyrir for-
eldra mína, sérstaklega pabba, en
mamma var fyrst og fremst sátt að
vera komin í rólegt og öruggt um-
hverfi í Borgarnesi. Það voru frábær
ár sem við áttum þar,“ segir Pavel en
það var mikil gróska í körfuboltanum
í bænum á þeim tíma. Þá mætti fjöl-
skyldan einstaklega góðu viðmóti hjá
bæjarbúum sem tóku rússnesku fjöl-
skyldunni opnum örmum. „Allt bæj-
arfélagið hjálpaði okkur mikið að að-
lagast. En það var reyndar ekkert mál
fyrir mig, ég var svo lítill. Ég var byrj-
aður að tala íslensku nánast daginn
eftir að við komum.“
Fór 17 ára út í atvinnumennsku
Þegar Pavel var í sjöunda bekk flutti
fjölskyldan svo á Akranes, þar sem
faðir hans gekk til liðs við ÍA. Pavel
tók því unglingsárin út á Skaganum,
en líf hans þar snerist að miklu leyti
um körfubolta, og hafði í raun gert
frá því að hann fór að geta kastað
bolta. Það var honum í blóð borið að
spila körfubolta og lá einhvern veg-
inn beinast við að hann fetaði í fót-
spor föður síns. Og sautján ára gam-
all var hann farinn til útlanda að
undirbúa sig fyrir atvinnumennsku í
íþróttinni. Það kom ekkert annað til
greina. Draumurinn var að vera í hópi
þeirra bestu og spila í erfiðustu deild-
KR-ingurinn Pavel Ermolinskij er einn af okkar bestu körfuboltamönn-
um. Hann fór ungur til útlanda í atvinnumennsku, en ferillinn var erfiður og von-
brigði upp að vissu marki, að hann segir sjálfur. Hann sneri heim, týndur í lífinu
og fann sér nýjan farveg í verslunarrekstri. Foreldrar Pavels yfirgáfu Sovétríkin
þegar hann var barn, í von um betra líf fyrir fjölskylduna, og enduðu á Íslandi.
Hann hefur litla tengingu við rússneskar rætur sínar en hefur hug á að bæta úr
því í framtíðinni. Blaðamaður settist niður með Pavel og ræddi meðal annars
um körfuboltann, drauminn sem hann rétt komst í snertingu við, en fékk aldrei
að upplifa, verslunarreksturinn og rússnesku ræturnar.
„Ég var
týndur
í lífinu“
Sólrún Lilja Ragnarsdóttir
solrun@dv.is
„Það má í
raun segja
að minn atvinnu-
mannaferill hafi
verið vonbrigði
upp að vissu
marki