Dagblaðið Vísir - DV - 15.05.2015, Blaðsíða 34

Helgarblað 15.–18. maí 201534 Fólk Viðtal
Fiskbúðin Hafrún
Skipholti 70 • 105 Reykjavík
Sími: 552-0003 / 895-5636
Fagur, Fagur Fiskur úr sjó
Gerir mörg mistök
Það sem hefur komið Pavel mest á
óvart eftir að hann fór út í verslunar-
rekstur, er hvað mörgu þarf að huga
að. „Það er mikið stress sem fylgir,
eitthvað sem við sáum ekki fyrir. Sér-
staklega í ljósi þess að við höfðum
ekki gert neitt í líkingu við þetta áður.
Fljótlega varð það þó frekar eðlilegt
og mér fór að líða eins og ég hefði
verið í kjöt- og fiskbransanum í tutt-
ugu ár,“ segir Pavel sem telur sig búa
að því að hafa þurft að aðlaga sig að
krefjandi aðstæðum á skömmum
tíma í körfuboltanum. „Ég segi ekki
að ég sé með allt á hreinu, ég hef gert
mörg mistök. Það er líka svo margt
sem við vitum ekki. Eins og til dæm-
is hvernig sumarið verður. Hvort
það verði meiri eftirspurn eftir kjöti.
Um jólin vissum við ekkert hvað við
þyrftum mikið af kjöti. Við spurðum
okkur hvort við þyrftum þrjá hryggi
eða þrjú hundruð.“
Pavel hikar og glottir þegar blaða-
maður spyr hvernig viðbrögð fólks-
ins í kringum hann hafi verið þegar
hann ákvað að venda sínu kvæði í
kross og gerast kaupmaður. „Það
voru fáir sem sögðu við mig að þetta
væri rökrétt ákvörðun. Að ég væri
fæddur í starfið,“ segir hann sposkur
og skellir upp úr. Flestir voru þó já-
kvæðir gagnvart hugmyndinni.
„Flestir voru ánægðir með að ég
hefði ákveðið að gera eitthvað. Reyna
að finna lífi mínu einhvern farveg.
Ég fékk mikinn stuðning, hvort sem
fólk hafði trú á hugmyndinni eða
ekki. Það var enginn sem dró úr mér
kjarkinn.
Lítið fyrir að ræða vandamálin
Pavel er í sambandi með Rögnu Mar-
gréti Brynjarsdóttur sálfræðinema og
hefur parið verið saman frá því hann
var að spila úti á Spáni. Þau hafa því
gengið í gegnum súrt og sætt saman.
„Hún hefur gengið í gegnum margt
með mér og alltaf verið til staðar.
Ég get verið mjög erfiður og þung-
ur þegar eitthvað gengur ekki upp
í körfuboltanum. Hún fékk því að
upplifa mínar verstu stundir. Bless-
unarlega fyrir hana var hún ekki með
mér síðara árið í Svíþjóð. Ég veit ekki
hvort við hefðum komist í gegnum
það tímabil saman,“ segir Pavel hlæj-
andi. Síðasta árið í atvinnumennsk-
unni var það slæmt, en hann getur
gert grín að því núna.
En þrátt fyrir að hafa Rögnu Mar-
gréti sér við hlið er hann vanur því
að vilja takast á við erfiðleikana sjálf-
ur og er lítið fyrir að deila áhyggjum
sínum með öðrum. Hann telur að
það megi meðal annars rekja til þess
hve mikil einstaklingsbarátta var í
körfunni þegar hann var að reyna að
koma sér áfram. Þótt hann hafi átt
sína vini þá treysti hann fáum og réði
fram úr vandamálunum upp á eig-
in spýtur. „Mér finnst erfitt að draga
aðrar manneskjur inn í mín vanda-
mál. Ég forðast það. Það er auðvit-
að leiðinlegt því oft vil ég geta deilt
vandamálum með öðrum.“ Vanda-
málin eru þó ekki að þjaka hann um
þessar mundir. „Ég er mjög meðvit-
aður um það þegar ég er þungur, en
ég er fínn núna. Það þurfa allir að
fara í gegnum sveiflur í lífinu. Maður
tekst bara á við það. Ég held að all-
ir upplifi einhverja eftirsjá í lífinu. En
hvað mig varðar þá dvel ég ekki lengi
við slíkt. Eftirsjáin fer auðvitað aldrei
en hún hefur ekki mikil áhrif á mig.“
Það hefur haft góð áhrif á Pavel
félagslega að geta varið meiri tíma
með fjölskyldu og vinum, enda hafði
hann ekki mikinn tíma fyrir slíkt í at-
vinnumennskunni. „Bara að geta
kíkt í bíó á þriðjudagskvöldi, eða geta
gert eitthvað með kærustunni. Það er
alveg frábært og mikill viðsnúningur
frá því sem áður var. Það er eitt af því
sem er jákvætt við þessar breytingar.“
Lítil tengsl við Rússland
Pavel á ekki stóra fjölskyldu í Rúss-
landi og tenging hans við landið er
afar takmörkuð. Hann er þó í sam-
bandi við tvær ömmur sínar og
langar að leggja meiri rækt við rúss-
neska upprunann. „Foreldrar mínir
reyndu svolítið að hlífa mér við Rúss-
landi þegar ég var barn. Þau vildu að
ég fengi íslenskt uppeldi þó að heim-
ilishald okkar væri rússneskt. Við
fórum einu sinni eða tvisvar til Rúss-
lands þegar ég var lítill, það var ekki
mikið meira.“
Pavel spáði lítið í rússnesk-
an uppruna sinn þegar hann var
yngri. „Ég fór auðvitað svo ungur út
að spila körfubolta og þá missti ég
tenginguna sem ég hafði heima fyr-
ir. Ég varð bara Spánverji þegar ég
var á Spáni. En ég er hægt og rólega
að vinna í því að bæta úr þessu. Ég
stefni á að gera mér ferð til Rússlands
fljótlega.“
En þrátt fyrir að tengingin við
upprunalandið sé lítil þá hefur hann
viðhaldið rússneskunni þokkalega,
enda var hún töluð á heimili hans í
æsku. Hann skilur talað mál og get-
ur haldið uppi venjulegum samræð-
um með rússneskum hreim. „Ég tala
líklega frekar barnalega rússnesku,
en gæti ekki talað við rússneskan
stjórnmálamann um stjórnmál. For-
eldrar mínir reyndu að halda tungu-
málinu við. Þau reyndu líka að kenna
mér að lesa og skrifa en rússneska
letrið er auðvitað allt öðruvísi og það
gekk ekki vel.“ n
„Foreldrar
mínir
reyndu svolítið
að hlífa mér við
Rússlandi þegar
ég var barn
Var týndur Pavel segist hafa
verið týndur í lífinu þegar hann
kom heim úr atvinnumennsk-
unni. Hann vissi ekkert hvað
hann vildi gera og gat ekki
lengur falið sig á bak við körfu-
boltann. Mynd SiGtRyGGuR ARi