Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.03.1972, Blaðsíða 39

að ekki hafi verið ætlunin hjá
mér að bæta á þverveginn, en
margt fer öðruvísi en ætlað er.
Og ekki gefst mikill tími til
,,göngutrimms“. Ef einhver hef-
ur verið að vonast til þess, áð-
ur en lagt var af stað, þá komst
sá hinn sami fljótt að raun um
allt annað.
Að loknum kvöldverði bauð
Karl Guðjónsson, formaður
fræðslunefndar, þátttakendur
velkomna, kallaði upp hvern og
einn fyrir sig til að taka á móti
nafnmerki og möppu með ýms-
um gögnum fyrir námskeiðið.
Karli til aðstoðar við að næla
merkið á þátttakendur var Vil-
borg Einarsdóttir ljósmóðir.
Þessi háttur varð til þess, að
þátttakendur kynntust fyrr en
annars hefði orðið, því að það
er mér eftirminnilegast af þess-
um námskeiðum, hvað það var
„góð stemmning" þegar frá
byrjun. Þar á eftir voru skipað-
ir „húsbændur“, einn maður fyr-
ir hvert hús, þar sem við bjugg-
um. Starf hans var að hafa um-
sjón með, að allar reglur um um-
gengni og frágang væru haldn-
ar. Og svo lögðum við aukalega
á „blessaðan húsbóndann“ okk-
ar, að hún væri einnig „vekjara-
klukka“, því að það voru ströng
fyrirmæli, þegar við fórum að
sofa, að við ættum að vera stund-
vís. Var mikið ábyrgðarstarf
hjá okkur í báðum ferðunum að
vera vekjaraklukka, því að eins
og allir vita, þá geta hjúkrunar-
konur og nemar aldrei komið sér
í háttinn.
Föstudaginn 29. okt. kl. 9, að
loknum morgunverði, var þátt-
takendum skipt í 3 starfshópa,
sem síðan störfuðu saman. Hóp-
starfið fór fram í sumarhúsun-
um og fundarseturnar í veitinga-
skálanum. Fyrir hverjum hóp
var einn úr fræðslunefndinni,
þeir Ársæll Magnússon, Guðjón
B. Baldvinsson og Einar Ólafs-
son. Þar á eftir var flutt erind-
ið: Samningsréttur opinberra
starfsmanna, framsögumaður
Kristján Thorlacius. Rakti hann
helztu atriði úr gildandi lögum
og gang mála samkvæmt þeim
og reynslu o. fl.
Síðan var viðfangsefni starfs-
hópanna að búa til spurningar
um samningsréttarmálið, sem
fram voru bornar að loknu há-
degisverðarhléi. Svaramenn voru
Kristján Thorlacius, Guðjón B.
Baldvinsson og Einar Ólafsson,
stjórnandi Ársæll Magnússon.
Spurningarnar voru margvís-
legar og lúmskar og svörin eftir
því. Næst á dagskrá var erind-
ið: Reynslan af starfsmatskerf-
inu, framsögumaður Haraldur
Steinþórsson.
Eftir kaffihlé söfnuðust hóp-
arnir saman að nýju til að útbúa
spurningar og athugasemdir um
starfsmatið til að leggja fyrir
„hina vísu menn“. Virðast fæst-
ir vera ánægðir með mat á sjálf-
um sér. Augljóst er, að allir vilja
vera öðrum fremri.
Sá skemmtilegi háttur var
hafður á, að hver þátttakandi
í hverjum hóp lagði fram minnst
eina spurningu, þannig að allir
voru alltaf með.
Eftir kvöldkaffi voru við-
fangsefnin ekki aldeilis úr sög-
unni þann daginn, því að þá
beið okkar hið ábyrgðarmikla
starf, hvað við ættum að hafa til
skemmtunar á laugardagskvöld-
vökunni. Hvert hús átti að
leggja sitt af mörkum. Seint var
farið að sofa það kvöldið eins
og venjulega.
Laugardagurinn 30. okt. rann
upp. Alltaf var veðrið jafngott,
mikið langaði okkur í gönguferð,
en það var ekki því að heilsa, því
að eftir morgunverð hafði hver
starfshópur sitt verkefni að
vinna og var það um samnings-
réttarmálið, og var unnið að því
fram að kaffihléi. Að því loknu
skilaði hver starfshópur álits-
gerð, sem lesin var upp af til-
nefndum framsögumönnum frá
hverjum hóp. Síðan voru al-
mennar umræður um samnings-
réttinn (t. d. viljum við verk-
fallsrétt?). Skiptar skoðanir
komu fram í þessum málum eins
og öðrum. Fundi slitið. Um
Efri mynd:
Starfshópur í
þungum þönkum.
Neðri mynd:
Hj úkrunarkonu'rn-
ar okkar líta út
fyrir að vera
ánægðar með ferð-
ina. Þær eru, talið
frá vinstri:
Gerða Ás'rún Jóns-
dóttir, Sigrún G.
Gísladóttir, Berg-
þóra Reynisdóttir,
Magdalena Búa-
dóttir og Margrét
JóhannscLóttir.
TÍMARIT HJÚKRUNARFÉLAGS ÍSLANDS 29