Dagblaðið Vísir - DV - 20.04.2018, Blaðsíða 62

62 lífsstíll - ferðalög 20. apríl 2018
R
agnhildur Þórðardótt-
ir, sem er betur þekkt sem
Ragga Nagli, ætlaði aldrei
að flytja til Kaupmanna-
hafnar. Örlögin höguðu því þó
þannig að þar hefur hún búið
ásamt eiginmanni sínum síðast-
liðin níu ár og eru þau síður en
svo á heimleið.  „Við hjónin erum
kreppuflóttamenn. Við fluttum
út korteri eftir kreppu árið 2009
í kjölfar þess að við urðum bæði
atvinnulaus. Ég ætlaði aldrei að
flytja til Köben. Ég ákvað þó að
gefa þessu séns í nokkra mánuði
eftir áróðursræðu frá karlinum.
Við ákváðum bara að pakka ofan í
tösku, leigðum út íbúðina og vor-
um komin út þremur mánuðum
seinna, eða í janúar 2009. Ég var
búin að búa hérna í viku þegar ég
vissi að ég vildi aldrei flytja héðan,“
segir Ragga, sem deilir sínum upp-
áhaldsstöðum í Kaupmannahöfn
með lesendum DV. 
Ástæðan fyrir því að Ragga
heillaðist af Kaupmannahöfn var
ekki síst lífsmynstrið ytra sem er
talsvert ólíkt því sem hún átti að
venjast á Íslandi. „Það er allt ann-
að tempó á lífinu hérna og mun
minni streita og kapphlaup við
tímann eins og á Íslandi. Hjart-
slátturinn og hvíldarpúlsinn er
mun lægri hér. Ég kann að meta
litlu hlutina hérna og hef lært
mikið af Dönum eins og nægju-
semi og sparsemi. Hér er ekki
sama lífsgæðakapphlaupið enda
hef ég ekki hugmynd um hvaða
innanstokksmunir eru í tísku. Ég
læt mér nægja einn vasa og tvo
kertastjaka,“ segir Ragga. Þá kann
hún vel að meta umhverfisvitund
Dana sem er mjög mikil. „Ég lærði
fljótt að taka með mér taupoka út í
búð, endurvinna allt rusl og nota
eigið vöðvaafl á hjólfáki til að
koma mér milli staða,“ seg-
ir Ragga. Þá sjaldan að um sé
að ræða ferð sem tekur meira
en hálftíma á hjóli eða veðr-
ið viðurstyggð þá hoppar hún
stundum upp í lest eða strætó.
„Við höfum því enga þörf fyrir
að eiga bíl en við höfum stund-
um leigt okkur bíl til að fara út
úr bænum,“ segir Ragga. 
Hjartað slær á Nørrebro
Þau hjónin hafa búið í flest-
um hverfum Kaupmanna-
hafnar á þessum níu árum
en ákváðu loks að kaupa sér
íbúð á Nørrebro.  „Hér sló
alltaf hjartað. Þetta hverfi
er í mikilli sókn og er mjög
vinsælt með ungs fólks. Hér
er gríðarleg fjölmenning og
kynþáttafordómar hverf-
andi,“ segir Ragga. Þess-
um suðupotti menningar
hafa þó fylgt ýmis vanda-
mál.  „Það hafa verið vandamál
með gengjastríð og fíkniefnasölu
en lögreglan hefur náð ótrúlegum
árangri í að stemma stigu við því,“
segir Ragga. Þó að hún sé að eig-
in sögn „urlandi“ sátt við sinn sess 
á Nørrebro þá gæti hún einnig vel
hugsað sér að búa á Stefansgade
eða í kringum St. Hans Torv og El-
megade en þá vegna mannlífsins
þar á góðviðrisdögum.
  DV kom ekki að tómum kof-
unum þegar Ragga var spurð
hverjir væru eftirlætisveitinga-
staðir hennar, hversdags og til
hátíðabrigða. „Ég þarf reglulega
að fara á Tight á Hyskenstræde
og fá skammtinn af „Surf & turf“
eða „Landið og miðin“ eins og
ég kalla eftirlætisréttinn minn
sem samanstendur af nautalund
og rækjum. Ég á meira að segja
fastakúnnaborð á staðnum,“ segir
Ragga. Þá fer hún reglulega á tvo
frábæra indverska staði sem heita
Rasoi og The Cave. Aðrir uppá-
haldsstaðir eru Ranees, taílenskur
veitingastaður við Blågårdsplads
og Susu sushi við Møllegade. „Ég
borðaði svo yfir mig á Kate's joint
við Blågårdsplads á dögunum og
því er sá staður í smá pásu,“ segir
Ragga kímin.
 Þegar hún fer út að borða til há-
tíðabrigða þá á er veitingastaður-
inn Sokkelund hennar uppáhald.
„Þeir bjóða upp á besta ribeye-ið
í borginni,“ segir Ragga. Hún nefn-
ir einnig Kul restaurant í Kød-
byen, sérstaklega yrir hóp og þá er
málið að panta marga smárétti á
borðið. Þá sé PS Restaurant og bar
afar huggulegur, steikurnar góðar
og mikið líf á staðnum að kvöldi
til. „Ég borða mig síðan alltaf í
óminnisástand á The Market, sem
er asískur fusion-staður. Virkilega
flottur,“ segir Ragga.
Myndi ekki rata á næt-
urklúbb með áttavita
Þegar kemur að kaffi-
húsum og börum þá
segist Ragga halda sig í
sinni heimabyggð. Henn-
ar uppáhaldskaffihús er
Café Taxa á Stefansgade.
„Það er hverfisbúllan mín
og þar sit ég oft drykk-
langa stund með tölvuna
mína og horfi á mann-
lífið í Nørrebro Park.“ Þá
mælir hún með Laundro-
mat Café á Elmegade sem
og Mikkeller-börunum
sem eru víða um borgina.
„Fyrsti staðurinn, sem er
flaggskipið þeirra, var opn-
aður á Stefansgade og þar
er oft góð stemming.“ Að
öðru leyti segist Ragga ekki
vera með sérfræðiþekk-
ingu á næturlífi borgarinn-
ar. „Ég flokkast víst undir
miðaldra, hvíta forréttinda-
konu og mínir næturlífs-
dagar eru liðnir. Ég drekk ekki
áfengi og er yfirleitt komin heim
í bólið ekki seinna en á miðnætti.
Mér finnst ég hafa farið hamför-
um ef ég lafi til klukkan eitt. Ég
myndi því ekki rata á næturklúbb
með áttavita,“ segir Ragga.
 Heilsa og líkamsrækt er Röggu
ofarlega í huga og því er ekki úr
vegi að spyrja hana hver sé besta
líkamsræktin í Kaupmanna-
höfn. „Ég hef æft í hrútakofanum
á Nørrebro, í Fitness DK, í níu ár
eða síðan ég flutti til Danmerk-
ur. Þar hef ég rifið í járn og slitið
upp stál innan um slæðuklæddar
meyjar og vel hærða dökkbrýnda
múslíma. Þar hef ég notið þeirra
forréttinda að eignast marga góða
vini, ekki bara danska heldur af
ýmsum uppruna. Það hefur gef-
ið mér tækifæri til að skyggnast
inn í daglegt líf annarra menn-
ingarheima. Það er nýbúið að gera
stöðina upp og nú er þarna frábær
aðstaða fyrir crossfit-hamagang
og ólympskar kraftlyftingar. Ég er
þarna reglulega með kalk upp á
bak og skil ekkert eftir nema eigin
rasssvita.“
Ef Ragga ætti að skipuleggja
heimsókn gesta sem aldrei hafa
sótt borgina heim þá myndi hún
ráðleggja þeim að koma á vorin og
sumrin. „Þá lifnar allt við og það
er líf á hverju horni. Lifandi tónlist
á kaffihúsum, hálfberrassað fólk á
Dronning Louise-brúnni, piknikk
í almenningsgörðum og sund í
sjónum við Íslandsbryggju.“ Hún
segir alltaf við sína gesti að þeir
geti sjálfir farið í Tívolíið, Nyhavn,
Strikið og Magasin en að hún
sjái svo um að sýna þeim hliðar
á borginni sem aðeins innfædd-
ir þekki. Til dæmis  flóamarkað-
inn á Jægersborggade, ströndina
á Svanemøllen, göngutúr í kring-
um Søerne, kebab á Nørrebro og
öl á Vesterbro. „Það er nauðsyn-
legt að leigja sér hjól og hjóla um
borgina. Hún er nefnilega svo
passlega stór að maður nær að
dekka hana nánast alla á hálf-
um degi. Eins er æðislegt að fara
í siglingu um síkin eða leigja sér
bát á Íslandsbryggju og fara í Lou-
isiana-safnið í Humlebæk,“ seg-
ir Ragga. Þá er skylda að heim-
sækja Fríríkið í Kristjaníu eða
Stínu eins og svæðið er kallað.
„Flestar borgir hafa markverðar
byggingar, kirkjur og söfn en Stína
er eitthvað sem þú finnur ekki
annars staðar.“ 
Vorið lúrir handan við horn-
ið og segir Ragga að það þýði ein-
faldlega að fram undan séu sex
mánuðir af botnlausri gleði. „Nú
er bara að krossa fingur og vona
að sú gula heiðri okkur Kaup-
mannahafnarbúa með meiri
nærveru en tvö síðustu sumur.“ n
„Hjartað sló á Nørrebro“
Borgin mín: Kaupmannahöfn
Ragga Nagli ætlaði aldrei að flytja til Kaupmannahafnar. Nú ætlar hún aldrei að flytja þaðan
Björn Þorfinnsson
bjornth@dv.is
Frá Nørrebro
Ragga Nagli vill
hvergi annars
staðar vera í
Kaupmannahöfn.