Skírnir - 01.09.2005, Page 83

Þessi saga minnir um margt á söguna Grimmd eftir Halldór Stef-
ánsson þar sem birtingarmynd mannvonskunnar og miskunnar-
leysi í mannlegum samskiptum er í brennidepli. Bygging sagnanna
tveggja er einnig svipuð. Þær enda í risi þar sem ekki sér fyrir end-
ann á mannvonskunni.
Fimm árum síðar birtist fjórða sagan og nefnist hún Victoria.13
Sagan fjallar um íslenskan miðaldra gróssera í útlöndum, líklega
síldarspekúlant. Heima á Íslandi bíður hans eiginkonan Emilía
sem „var köld eins og emiljering á potti. […] Þau höfðu ekki einu
sinni getað vanizt hvort öðru, og þó höfðu þau aldrei getað haft
sig í að skilja …“. Hann er einsamall á ferðalagi í Frakklandi í laus-
legu slagtogi við bankastjórahjón frá Normandíu á leið til bað-
strandar við Miðjarðarhafið. Yfir borðum á lúxushóteli eiga þau
innhaldslausar samræður um andaveiðar. Þegar leiðir skilja sting-
ur hann giftingarhringnum í vasann og gerir misheppnaðar til-
raunir að gera hosur sínar grænar fyrir fáklæddum fegurðardísum
á ströndinni með því að reyna að brydda upp á samræðum og
veifa þúsundfrankaseðlum um leið. Síðan drekkur hann sig fullan
á bar og harmar hlutskipti sitt kjökrandi í algjörri sjálfsvorkunn.
Á leiðinni heim á hótelið tekur götumella af léttasta skeiði undir
arminn á honum og fer með honum upp á herbergi. Fyrir fóta-
ferðartíma rekur hann hana frá sér og greiðir henni skjálfandi á
beinunum uppsett verð fyrir næturgamanið. Sagan hefst á sögu-
lokunum þar sem hann reynir í einsemd sinni að stunda hvíldar-
æfingar eftir amerískri forskrift til að ná áttum og hugsa upp hvað
hann eigi að segja þegar hann kemur heim. Loks kemst hann að
þeirri niðurstöðu að hann ætli að segja að Miðjarðarhafið „sé ekki
eins blátt og menn halda“.
Í þessum fjórum sögum slær Geir þann tón einsemdar sem lit-
ar allt hans höfundarverk þótt hann ætti eftir að ná sterkari og list-
rænni tökum á honum síðar.
réttaður að viðstöddu miklu fámenni 313skírnir
13 Sagan birtist í 5. hefti Lífs og listar 1950.
Skírnir haust 05 RÉTTUR 23.11.2005 13:53 Page 313