Skírnir - 01.09.2005, Page 85
„Á grasinu nefnist dálítill þáttur af Arnarhóli (?). Við fyrsta
lestur lætur stíllinn að sér kveða, en síðar verður dagbjart um
söguhetjuna.“
„Dvergurinn er mjög óhugnanleg saga, það er engu líkara en
hún gerist í Víti. […] Yfir […] persónum hvílir voveiflegt myrkur.“
Persónulýsing mannsins í Hótelgestum finnst Bjarna óljós og
hann gagnrýnir stílinn og spyr hvort höfundurinn sé þar að
„herma stíl sem honum er ekki eiginlegur“.
„Hráefnið er bitur saga, en ekki sérlega frumleg.“ Markaður-
inn minnir Bjarna á blaðagrein um markað í erlendri stórborg og
jafnvel þótt á daginn komi í lokin að höfundur sjái heiminn allan
í þessum markaði „er ekki sýnt að þátturinn vaxi að sama skapi“.
Jólasaga er „hatrömm saga af ljóslausum og brauðlausum
braggabúa á aðfangadagskvöld“.
Eins og vænta má fær síðasta og lengsta sagan, Stofnunin,
mesta umfjöllun hjá Bjarna. Hann túlkar hana á marxískan hátt
sem allegóríska ádeilu á auðvaldsþjóðfélagið og segir m.a.:
Stofnunin er okkar eigið þjóðfélag, hvorki meira né minna: og persónurn-
ar eru engar aðrar en við sjálf. Stofnunin er sem sé táknræn saga, en aðal-
persónan er litli maðurinn, sá sem ekki er tölusettur, fær mat af náð, er
réttaður að lokum. Athygli lesandans beinist einkum að örlögum þessa
manns, en sagan er gerð af þvílíkum listabrag að hún opnar okkur víða
sýn á það samfélag sem við lifum í. Táknan og raunveruleikalýsingu er
slungið saman á þann veg að maður veit ekki hvar hið fyrra hættir og hið
seinna tekur við; en slík samtenging er einmitt dýrust þraut táknræns
skáldskapar: táknanin verður veruleg, veruleikinn táknrænn. Stofnunin er
mikil saga, einhver bezti skáldskapur sem ungur höfundur á Íslandi hef-
ur lengi samið.
Að lokum óskar Bjarni Geir til hamingju með sína fyrstu bók sem
hann telur gefa góð fyrirheit um framtíðina. „Hún sýnir okkur
vandvirkan höfund sem kann að leiða yrkisefni sín til lykta, gáfað
skáld er hefur skarpa innsýn í manninn, góðan listamann er skoð-
ar mannlegt félag skyggnum augum.“
Ritdómur Kristmanns Guðmundssonar í Morgunblaðinu var á
hinn bóginn afar neikvæður þótt hann teldi samt að höfundi væri
réttaður að viðstöddu miklu fámenni 315skírnir
Skírnir haust 05 RÉTTUR 23.11.2005 13:53 Page 315