Breiðfirðingur - 01.04.1945, Side 54

52
BREIÐFIRÐINGUR
þingi eða i liéraði?“ Guðrún svaraði stundu síðar: „Aft-
ans bíður óframs sök.“ Þá spratt Þórður upp þegar,
gekk til Lögbergs og nefndi sér votta, að hann segir
skilið við Auði.
Nokkru síðar kvongaðist Þórður Guðrúnu og fór vel
á með þeim. Þau áttu son þann er Þórður liét og var kall-
aður köttur. Hann ólst upp lijá Snorra goða á Helga-
felli; hans son var Stúfur skáld og' er honum lýst svo:
Stúfur var mikill maður og sjónfriður og manna sterk-
astur; hann var skáld gott og' djarfmæltur.
Stúfur fór utan og kom til Noregs á dögum Harald-
ar konungs Sigurðssonar. Hann bað konung um leyfi
til þess, að mega kveða um hann kvæði. Konungur
spurði hann, livort hann væri skáld og livort nokkuð
skáldakyn væri að honum. Stúfur svaraði: „Glúmur
Geirason var föðurfaðir föður míns, og mörg önnur góð
skáld hafa verið í minni ætt.“ Konungur mælti: „Ef þú
ert slíkt skáld, sem Glúmur Geirason var, þá mun ég
lofa þér að kveða um mig.“ Þetta sýnir glöggt, hve mik-
ið álit Glúmur hefir haft á sér sem skáld, að konungur
skvldi minnast hans þannig, mörgum áratugum eftir
dauða hans.
Ekki er það ólíklegt, að þeir frændurnir, Helgu-Stein-
arr og Stúfur, hafi sótt skáldgáfuna í Glúm Geirason
forföður sinn.
A síðustu árum hafa húsabyggingar og túnrækt tek-
ið stórfelldum framförum í Geiradalslireppi. Býli Geira
austmanns er nú risið úr rústum. Þar er nú raflýst íhúð-
arhús úr steini og tvö allstór tún, slétt og girt. Það
ætli því vel við að heiðra minningu þeirra Geiradals-
feðga, með því að láta býli þeirra fá aftur sitt rétta
nafn.
Mér finnst það eiginlega sjálfsögð skvlda, þótt ekki
væri nema til þess, að réttlæta það, að sveitin heitir nú
Geiradalshreppur. Hreiðar E. Geirdal.