Breiðfirðingur - 01.04.1945, Blaðsíða 61

BREIÐFIRÐINGUR
59
Sigríði Jóhannsdóttur í Bjarneyjum. Hún var væn kona
og velljmd og' vel að sér ger um allt. Bjarni var 25
ára, en Sigríður 26 ára, er þau giftust. Sama árið áttu
þau Arndísi 27. október, en Kristínu 25. október 1864.
Sigríður andaðist 11. desember 1864.
Bjarni kvæntist aftur 4. júlí 1868 Þórevju, dóttur
Páls Guðmundssonar og' Jóbönnu Þórðardóttur á Grund.
Hún var væn kona og vel að sér gjör. Var þá Bjarni
orðinn svo barn- og skepnumargur, að Friðrik gat ekki
lialdið hann lengur sem hjú. Fór hann þvi eftir níu ára
veru frá honum og tók að búa á Beykhólum vorið 1869.
Byggði bann þar bæinn snilldar-vel og öll bús að nýju
og efldist þar vel og reyndist hinn þarfasti maður og
þokkasæll í hvivetna. Og sama er um konu bans að
segja, þau voru bæði álitin bin mestu merkishjón.“
Þannig farast séra Friðriki orð, er hann lýsir mann-
gildi Bjarna. En þeir, sem lionum voru kunnugir og
heimilishögum þeirra Beykhólahjóna, munu ekki telja
ummæli prestsins öfgar. Hér skal nú getið nokkurra
atvika, sem lýsa verksnilli Bjarna og vinnuafköstum.
Eitt sinn voru séra Guðmundur Guðmundsson í Gufu-
dal, Bjarni á Reykhólum og sá, sem þetta ritar, sam-
nátta i Berufirði. Það var um vetur. Um kvöldið var
margt spjallað og gert að gamni sínu, spyr þá séra Guð-
mundur: „Hvað er nú mesta dagsverkið, Bjarni, sem
þú hefir unnið um dagana.“ Bjarni hló við og svaraði:
„Ætti ég að telja eitt öðru fremur, mundi það verða
jiað, jiegar ég var á Ytra-Hólmi og smíðaði jiar undir
tólf hesta, skeifur og nagla og járnaði þá alla yfir dag-
inn.“ Þá liefir Bjarni verið um tvítugt, jiví að 21 árs
fór hann frá Ytra-Hólmi.
Mcðan Bjarni dvaldi á Borðeyri lijá Pélri Eggerz, kom
eitt sinn hóndi nokkur jiangað með naut, sem hann á-
kvað að selja Pétri. Hann vildi hraða ferð sinni mjög,
en fara jió ekki fyrr en holanum liefði verið slátrað.
Pétur taldi ekki langrar stundar verk að slátra nautinu,