Breiðfirðingur - 01.04.1945, Blaðsíða 79
BREIÐFIRÐINGUR
77
LAUSAVÍSUR
hir Snœljörn Cj. J^óniion
ÚÐAFOSS.
Fossinn beljar freyðandi,
fellur á báðar hendur.
Einn á verði, einbúi,
eins og jötunn stendur.
Einars*) hróður aidrei deyr,
anda þroska gefur,
enginn slíka list í leir
lifa'ð annar hefur.
þótt einum fleygt sé fyrir borð,
frelsi það alla hina.
Aldrei kreppti andans neyð
í lífsstraumi kröppum,
þó að oftast liðin leið
lægi fram hjá höppum.
Mörg ein hefur mynd í því
mótazt hamingjunnar,
fögrum hvíla og felast í
faðmi náttúrunnar.
TIL BREIÐAFJARÐAR.
Vorsól fögur gyllir geim,
gróðri andar jörðin.
Við skulum svífa í huga heim,
heim á Breiðafjörðinn.
JÓN LÁRUSSON
frá Arnarbæli, 60 ára.
Sextugur af háum hól
horfðu, vinur sæli.
Hlýjum geislum guðleg sól
gylli Arnarhæli.
Þú hefir andans gulli greypt
gígju óðar slyngur,
klettum þunga stuðla steypt,
sterki Breiðfirðingur.
Og fil leikja lyfta sál,
lagið forna kanna,
nýja viðu bera á bál
bernskuminninganna.
Hitta i grænni brekku I)æ,
húfjárhópa og smala,
hlusta á hvað út við sæ
öldur í sandi hjala.
Fellur tregi, eyðast orð,
eflist bandið vina,
*) Einar Jónsson mynd-
höggvari.
Þó að alda ygglist við
essið Ránar dýra,
suður að austri eigið þið
ykkar vakt að stýra.
Auga skjótt vel skynji lög
skarpra hoða milli,
nauðsyn er, að höndin liög
haglega tauma stilli.
A mig kemur ekkert fát,
þótt æsast heyri flauminn,
aðeins reyni að beita bát
betur upp i strauminn.