Breiðfirðingur - 01.04.2002, Page 47
HEIM Á JÓLUM FYRIR 60 ÁRUM
45
hringt var til mín og mér tilkynnt, að nú yrði flogið á morgun
og gert væri ráð fyrir að flugvélin færi kl. 8 um kvöldið.
Ég hafði hraðann á að kveðja þá, er ég kvaddi, en kl. 4 um
daginn, er ég kvaddi vinnufélaga mína, var á vinnustað búið
að dúka borð, blómum skreytt og með ótal kertaljósum. Það
var eins og jólin sjálf væru komin. Rétt eftir að allir höfðu
tekið sæti sín, kom sjálf Lucia með kaffi og kökur. Hún hafði í
þessum húsakynnum flýtt för sinni um tæpa viku til þess að
geta vakið jólagleði mína, áður en ég legði upp í hættulega
ferð. Mér fannst þessi stutta kveðja vinnufélaga minna vera
mjög vinsamleg með léttum blæ og eftirminnilegum.
Flogið til Skotlands
Ég var ferðbúinn kl. 7 um kvöldið, en rétt í því hringdi sím-
inn, og var mér sagt, að ég þyrfti ekki að ómaka mig á flug-
völlinn það kvöld, því að ekki yrði flogið. En ég var beðinn að
vera viðlátinn, því að til mín gæti þurft að ná með stuttum
fyrirvara. Þannig gekk þetta til í nokkra daga. En kvöldið 12.
desember mætti ég á Brommaflugvelli hjá Stokkhólmi. Þá fór
flugvélin, og ég með henni, eins og til stóð.