Breiðfirðingur - 01.04.2002, Blaðsíða 72

70
BREIÐFIRÐINGUR
tilbúnir í verið á nýári. Formenn fóru þá að ná saman hásetum
og sitja eftir veðri úteftir. Með Lárusi réri maður sem Jón hét
og mun hafa gert það til dauðadags eða á meðan hann var
skiprúmsgengur. Hann var eftirsóttur sjómaður, karlmenni að
burðum og duglegur. Að einhverju leyti mun hann hafa verið
kynjaður frá Vestureyjum því við Skáleyjar var hann kenndur
og gekk undir kenningamafninu Skáleyingur, þó hafði hann
viðloða um Suðureyjar.
Jón skáleyingur var svo einkennilega nískur við sjálfan sig
að það virðist ganga sjúkdómi næst. Höfðu gárungar oft
gaman af að leika á hans viðkvæmustu strengi. Lárus var kát-
ur og henti oft gaman að Jóni. Það var einhvem tíma að ekki
gaf í verið eftir að búið var að ná saman skipshöfn. Höfðu þeir
nú setið í Brokey allt að viku tíma sem ekki gaf. Vermenn
höfðu allir útgerð (skrínukost) og áttu að fæðast þar af á veg-
legum heimilum. Var þess ekki krafist og mörgum þótti gott
að létta sér á því útgerð dugði ekki meir en svo. Styngur nú
Lárus því að Jóni að ef ekki gefi á morgun verði hann að fara
að éta hjá sjálfum sér nema vökvunina hana muni hann fá
áfram. Hættir nú Jón að éta nema grautinn hvemig sem hús-
bændur lögðu að honum en ekki tók hann af útgerð sinni.
A útleið var komið við í Stykkishólmi og fór Lárus með
skipshöfn sinni heim til Gísla og Friðrikku föðursystur sinnar
í kaffi. Frúin bauð í bollana aftur. Lárus hvíslar þá að Jóni að
hann verði að borga seinni bollann. Auðvitað svaraði Jón kurt-
eislega nei takk við boði frúarinnar. Gísla grunaði Láms og
sagði að taka ekki mark á hvísli hans. Með eftirgangsmunum
og svardögum hjónanna tókst þá að koma í hann úr bollanum.
Margar slíkar sögur gengu um Jón.
Einhvem tíma hafði hann róið vorvertíð í Saurlátri. Fiskur
var þá þurrkaður svo hann héldi sér en ekki saltaður. Þannig
verkaður fiskur var verslunarvara og kallaður plattfiskur. Erfitt
var að verka fisk svo ef hitar og votviðri gengu. Nú kemur Jón
með afla sinn inn í Hólm í kauptíðinni. Þá var öll vara í pakk-
húsi vegin á metaskálar. Yaran var látin á aðra en á hina eins
þungt lóð og vega átti. Jón hleður fiskinum á vigtina, sér þá