Breiðfirðingur - 01.04.2002, Qupperneq 87

FERÐAFRÁSÖGNIN MÍN
85
hafðist það. Við tekur aflíðandi bratti með stórum hjöllum
niður að Höfn í Homvík. Það er allt annað veður á Horn-
ströndum. Við tekur gráminn og þokan sem eru enn fast
klemmd við fjöllin eins og trefill á þeim. Við stiklum yfir
sprænur og smá ár á leiðinni og er það trúlega æfing fyrir
Homstrandir. Við blasir Homvíkin með sína fossa og ár, ekki
vantaði vatnið í árnar eða fossana, fallegt yfir að líta þó að
þokan lægi á hæstu fjöllunum. Nú tjöldum við á tjalstæðinum
við Höfn í Hornvík og þar sáum við fyrsta refinn. Okkur
sýndist þetta vera rusla refur, eða svo kallaði Bjami hann, þar
sem rebbi var að snuðra þetta eitthvað í kringum tjöldin og
nálægt sorpinu.
Mikið er víst að þessi dagur var stór hvernig sem á það er
litið, það er fallegt í Hornvík - góða nótt.
22. júlí-Frá Honivík til Drífanda
Þoka og þungi vakti okkur þennan daginn. Það var ágætlega
hlýtt en ekki meira en það. - Vonbrigði að sjá ekkert og það
stefndi í það að sleppa því að berja Hornbjarg augum þetta
skiptið. Könnuðum vaðið yfir ósinn, það var flóð og ekki hægt
að fara þar yfir. Við urðum að ganga drjúgan spöl inn í Horn-
víkina til móts við Kýrá til að finna vaðið. Þá sáum við aðra
tófu sem skondraðist um á leirunum og hljóp á eftir fuglum á
melunum. Við óðum yfir og tókum strax þá ákvörðun að fara
yfir Kýrskarð þar sem við ætluðum að sleppa takinu á Horn-
bjargi vegna veðurs og þoku. - Við byrjuðum að klífa Kýr-
skarð og upp mín sál og áfram nú, þetta togaðist og náðum við
upp á Kýrskarð (328m). Þá hélt leið okkar áfram og sáum við
Látravík mjög vel, en þrátt fyrir þokuskömmina blasti alveg
stórkostlegt útsýni við okkur, þá tók við Axarfjall og Öxi
(324m) og þá Hrollaugsvík sem hafði nokkuð straumharða á,
sem við óðum yfir. Alltaf blasti eitthvað nýtt við augum og
lækirnir með sínum fallega mosa tifuðu og gáfu okkur að
drekka alveg öndvegis og svalandi vatn. Það er ekkert betra í
svona ferð en sopinn úr mosalæk.