Breiðfirðingur - 01.04.2002, Qupperneq 115

UMFJÖLLUN OG TILGÁTA
113
- Stopp varð á umferð í báðar áttir.
- Safnaðist múgur og margmenni að þessum atburði. Of-
bauð mér aldeilis alvöruleisi þessa safnaðar, þar sem hann
gerði hlátur og klapp að þessu alvarlega máli. - En maðurinn
róaðist nokkuð niður - hélt ég væri drukkinn af sætu víni, eins
og haldið var um menn nokkra endur firir löngu einhversstað-
ar við Miðjarðarhafsbotna, - og mundi mér þegar í stað, þá
pólísmenn kæmu varpað í díflissu.
- Var ég rétt birjaður að breita um lag og texta ( mér um
hug og hjarta nú ) þegar pólísmenn birtust.
- Tók þá ekki betra við varðandi sálarró höfðingjasleikj-
unnar, því pólísmenn þessir fögnuðu mér ákaft og innilega
með faðmlögum og hlátrasköllum - sögðu að ekki mætti
seinna vera en að ég kæmist í eitthvert klandur.
Við þessi einstöku viðbrögð pólísmannanna uppleistust allir
umferðarhnútar - ekkert gaman lengur - jafnvel höfðingja-
sleikjan hvarf á brott að lítilli stundu liðinni, í loftköstum.
Þessum pólísmönnum hafði ég kinnst firir rúmum 40 árum
og ekki séð þá firr en nú frá þeim tíma er við vorum starfandi
á bílaníttgerara verkstæðum í höfuðstaðnum - átti ég síst von
á að þeir væru komnir í þessa stöðu.
Þá við vorum í verkstæðunum var rúnturinn uppá sitt besta
- og dægilegar píur tipluðu þar hring eftir hring í bland við
hallærispíkur og piparjunkur - gerðum við út næstum kvöld
kvert, stóran og rúmgóðan sjálfrenning og buðum far þessun
indislegum píum.
- Nokkur vandi var fljótt á litið að sortera frá hallærispíkur
eða piparjúnkur. Þótti ég einkar hentugur við þau verk og eins,
að telja þeim réttu hughvarf ef einhver firirstaða var að þiggja
far.
Áhugi okkar á þessari útgerð var mestan part af þeim sök-
um að á þessum árum var allur farfi og stríðsmáling á andlit-
um kvenna ómótstæðinlegt sælgæti, en þess utan í umbúðum
bragðlaust og fráhindrandi svo einkennilegt sem það var. Sótt-