Dagblaðið Vísir - DV - 21.09.2018, Blaðsíða 57

SAKAMÁL 5721. sept 2018
toppi til táar. Fréttamaðurinn lauk
viðtalinu á spurningunni: „Hvar
skyldi hann vera, svarti pardus-
inn.“ Þar var Donald kominn með
enn eitt viðurnefnið og það festist
við hann.
Úr ránum í mannrán
Víkur nú sögunni að 17 ára stúlku,
Lesley Whittle. Að kvöldi 13. jan-
úar, 1975, tók Lesley á sig náðir í
svefnherbergi sínu á heimili fjöl-
skyldunnar í Highley í Shropshire.
Næsta morgun kom hún ekki
niður til morgunverðar og töldu
foreldrar hennar að hún hefði
sofið yfir sig. Uppi á herbergi var
Lesley hvergi að sjá, rúmið tómt
og, foreldrum hennar til mikill-
ar skelfingar, lausnargjaldskrafa
á Dymo-strimli. Krafan hljóðaði
upp á 50.000 sterlingspund.
Fjölmiðlar fréttu af málinu
Að sjálfsögðu fylgdu fyrirmæli
um að hafa ekki samband við lög-
regluna og að sjálfsögðu var haft
samband við lögregluna. Annars
sagði í fyrirmælunum að einhver
úr fjölskyldunni skyldi fara í versl-
unarmiðstöðina Swan í Kidder-
minster og bíða þar frekari fyrir-
mæla.
Ronald, bróðir Lesley, fór í
verslunarmiðstöðina, en í milli-
tíðinni höfðu fjölmiðlar komist á
snoðir um málið og um það fjallað
í sjónvarpi. Enginn fundur átti sér
stað daginn þann og frekari fyrir-
mæli bárust ekki.
Ný fyrirmæli,
enginn mannræningi
Tveimur dögum síðar, um mið-
næturbil, var hringt heim til
Whittle-fjölskyldunnar; Ronald
skyldi fara með lausnargjaldið í
símaklefa í Kidsgrove, skammt frá
Stoke, og þar myndu bíða hans ný
fyrirmæli.
Ronald gerði sem fyrir hann var
lagt og í símaklefanum voru skila-
boð á Dymo-strimli: Ronald átti að
keyra til Bathpool Park og blikka
bílljósunum þegar þangað væri
komið.
Hann fór að fyrirmælunum en
ekkert bólaði á mannræningjan-
um.
Inniskór Lesley og upptaka
Þennan sama dag gerðist það að
öryggisvörður, Gerald Smith, trufl-
aði mann við iðju sína í Dudley.
Þegar hann, eitt andartak, sneri
baki í manninn var hann skot-
inn sex sinnum. Öryggisvörður-
inn lifði af og kemur ekki frekar við
sögu.
Skammt frá vettvangi var yfir-
gefinn bíll og í ljós kom að honum
hafði verið stolið. Í bílnum fund-
ust inniskór Lesley og upptökur
þar sem hún bað fjölskyldu sína
að vera samvinnufús.
Skothylki sem fundust þar sem
Gerald hafði verið skotinn sýndu
að byssan sem notuð var hafði
að auki verið notuð af þeim sem
rænt hafði pósthúsin og myrt þrjár
manneskjur; Svarta pardusnum.
Grunsamlegur maður með
haglabyssu
Nakið lík Lesley fannst 7. mars.
Vírlykkju hafði verið smeygt um
háls hennar og hún hengd í loft-
ræstistokk. Liðu nú margir tíð-
indalitlir mánuðir. Þann 11. des-
ember tóku tveir lögregluþjónar
eftir grunsamlegum manni í
Mansfield Woodhouse.
Þegar þeir gáfu sig á tal við hann
dró hann fram hlaupsagaða hagla-
byssu og skipaði þeim að ganga á
undan honum.
Það varð lögregluþjónunum til
happs að tveir vegfarendur komu
aðvífandi og sameiginlega tókst
þeim að yfirbuga manninn.
Kom í ljós að um engan ann-
an var að ræða en Svarta pardus-
inn. Donald Neilson fékk lífstíðar-
dóm og afplánaði hann að fullu
því hann dó 18. desember 2011. n
5 ár skildu að yngsta og elsta fórnarlamb indónesíska raðmoringjans Baekuni. Baekuni fékk lífstíðardóm 5. október, 2010, eftir að hafa verið sakfelldur fyrir að hafa kynferðislega misþyrmt og myrt fjögur götubörn í Djakarta.
Eftir að hann var handtekinn viðurkenndi hann að hafa myrt og misþyrmt nokkrum
drengjum á aldrinum 10–12 ára, en fullyrti síðar að fórnarlömb hans hefðu verið 14
talsins.
SVARTI PARDUSINN
n Donald Neilson hóf glæpaferil sinn með innbrotum n Síðan stundaði hann pósthúsrán n Hikaði ekki við að beita byssunni
„Hann var
meðal
annars kallaður
Vofan og Hand-
lagni Andy
„Hann var svo snar
að hann var eins
og pardusdýr“ og svart-
klæddur frá toppi til táar.
Lesley Whittle Hvarf af
heimili sínu janúarnótt 1975.
Vopnabúr
Heimili Donalds
hafði ýmislegt
að geyma.
Svarti pardusinn Donald var lýst sem
„pardus“, svo snar var hann.