Ljósmæðrablaðið - 01.12.2014, Qupperneq 40

40 Ljósmæðrablaðið - desember 2014
Það var ógleymanleg stund þegar við systurnar vorum boðaðar í
Eirberg vorið 2013 í kaffiboð til eldri ljósusystra. Við horfðum hver á
aðra og okkur var tjáð að þetta væru nýju bestu vinkonur okkar og að
sambandið ætti eftir að styrkjast á næstu mánuðum. Það var hverju orði
sannara. Við ákváðum að hittast á kaffihúsi í miðborginni viku fyrir
skólabyrjun til að kynnast betur og þjappa hópnum saman. Við töluðum
frá okkur allt vit langt fram eftir kvöldi og fundum fljótt að við höfðum
dottið í lukkupottinn og á einu augabragði eignast stóran og samheldinn
vinkonuhóp. Óbilandi áhugi á ljósmóðurfræðinni sameinaði hópinn fljótt
og áttu kennarar eflaust í mesta basli með að halda áætlun fyrir spurn-
ingum og fjörugum umræðum. Við vorum það spenntar fyrir hverri
annarri að tilfinningin var nánast eins og að byrja í nýju sambandi.
Þegar við settumst niður til að skrifa þessa grein komu margar
skemmtilegar minningar upp í hugann. Verkefnaálagið á fyrstu skólaönn-
inni kom okkur örlítið á óvart, svo ekki sé meira sagt. Við sátum gjarnan
langt fram eftir nóttu og kepptumst við að klára verkefnin. Sumar enduðu
með fleiri en ein gleraugu til að skerpa sýn á löngum andvökunóttum en
að sjálfsögðu kom ekki til greina að gefa neitt eftir í kökubakstri fyrir
verkefnakynningar og kökurnar því oft bakaðar rétt undir morgun. Mikil
spenna ríkti í hópnum þegar við byrjuðum í verknámi eftir áramótin. Við
héldum af stað í Hreiðrið með barnasmekki í töskunum sem ætlaðir voru
fyrstu ljósubörnunum. Það var óraunveruleg tilfinning á þessum tíma-
punkti að eiga eftir að taka á móti barni – í alvörunni – en núna ári síðar
eru ljósubörnin okkar orðin rúmlega 200. Handavinnustykkin eru eflaust
orðin álíka mörg því að í bekknum leynast margir handavinnusnillingar.
Það var því ekki mikið mál að skella í tíu brjóst til að gefa okkar frábæru
stóru systrum í útskriftargjöf. Hópurinn er samheldinn og hittist reglulega.
Við höfum brallað ýmislegt saman bæði með eldri og yngri ljósusystrum
okkar, eins og sumarbústaðarferð, partý, vísindaferð og margt fleira.
Þó að við séum búnar að læra heilmikið á þessu eina og hálfa skóla-
ári eigum við margt eftir ólært. Óhætt er að segja að þessi tími sé búinn
að vera eins og tilfinningaleg rússíbanareið. Við höfum hlegið mikið og
grátið smá en alltaf staðið þétt við bakið á hver annarri. Okkur hefur alls
staðar verið vel tekið og upp úr standa kynnin við allar þær færu og flottu
ljósmæður sem hafa kennt okkur og leiðbeint í skólanum og verknám-
inu. Það er von okkar að við munum einn daginn standa í þeirra sporum,
ríkar af reynslu og þekkingu en alltaf tilbúnar að læra eitthvað nýtt og
spennandi. Það er því tilhlökkun að tilheyra þessari frábæru stétt.
F.h. Oddrúnar
Erla Björk Sigurðardóttir og Steinunn Rut Guðmundsdóttir
Ljósusystur
ODDRÚN-FÉLAG LJÓSMÆÐRANEMA