Ljósmæðrablaðið - 01.12.2014, Blaðsíða 48

48 Ljósmæðrablaðið - desember 2014
Jólin fjalla um fæðingu barns í heiminum okkar. Út af fyrir sig þá
er barnsfæðing það hversdagslegasta alls, venjulegasta alls. Þú sem
ert ljósmóðir hefur helgað henni krafta þína, menntun, færni, sál og
hjarta. Göfugra hlutskipti er vart til. Það máttu vita.
Jólin snúast um fæðingu barns, frelsarans Jesú. Sú fæðing veldur
vatnaskilum, skiptir tímatali okkar. Af því að hann kom með nýtt
viðmið til heilla og farsældar fyrir einstaklinginn og samfélagið, lífið
og heiminn. Viðmið gullnu reglunnar og kærleikans, viðmið líknar,
miskunnsemi og fyrirgefningar. Kennir okkur meðal annars að mildi
er ekki veikleiki og að valdbeiting er ekki styrkur. Það er viðmið
barnsins sem er í senn varnarlausast alls en leysir úr læðingi það sem
öflugast er alls: Kærleikann til Guðs og náungans.
Hann sem fæddist í Betlehem sýnir að hinn æðsti máttur í alheimi
gerir kjör og málefni barnsins að sínum. Vald, máttur, æðsta vald
og æðsti máttur alls bendir á barnið smáa og segir: „Hver sem tekur
á móti einu slíku barni í mínu nafni tekur á móti mér.“ Heimurinn
má ekki gleyma því, þar sem allt meir og minna er undirlagt dýrkun
valds og auðs.
Þú sem ljósmóðir gengur að verkum þínum af öryggi og
fagmennsku. Venjubundin verk, hversdags rútína. En hver einasta
fæðing er einstakur atburður, hvert einasta barn er einstakt. Að taka
á móti barni er að taka við gjöf sem skiptir tímanum í fyrir og eftir.
Ekkert er sem fyrr. Á bakvið er saga og samhengi móður, föður og
fjölskyldu og sem þú veist minnst um. Barnið er hlekkur í lífskeðj-
unni frá því sem var, með bros og tár, baráttu og blessun, minningar
og kvíða, hið ósagða og óhugsandi, vanda og vonir. Barnið, þetta
ferska, nýja líf, sem tengir það sem var og verður. Hvert barn sem þú
hjálpar inn í heiminn er vonartákn og framtíðar. Blessun yfir líf og
heim, hvað sem öllu öðru líður.
Að taka ungbarn sér í fang breytir sýn manns á hið smáa og stóra í
lífinu. Ungbarnið, fullt af trausti skimar það eftir augum til að spegla
sig í, ljósi sem laðar það að sér, því það er skapað fyrir birtuna. Leit-
andi munnur og biðjandi grátur þess og bros er ástarjátning til lífs-
ins borið uppi af vissu um og trausti. Ungbarnið skynjar veruleikann
sem opinn faðm og tekur á móti opnum örmum og brosandi andliti
og treystir því að það fái svar. Þetta er það sem Jesús kallar trú og
bæn. Það er ekki flóknara en það.
Og þú sem færð að líta þetta undur og greiða því veg inn í heiminn
okkar, ljósmóðir, verkfæri lífs og ljóss og líknar. Þvílík gæfa, þvílík
blessun. Guð blessi þig og þitt allt og gefi gleðileg jól.
Stjörnuskin
í barnsauga
friður færist yfir
og barnið blundar
Stjörnuskin
vekur draum.
Það dimmir að
en Drottinn vakir.
Það glitra stjörnur í augum þér,
fegurð sköpunarinnar speglast í þér.
Þú blundar, Guð vakir.
Þú vaknar, Guð sér.
Þú lifir, Guð brosir við þér.
Ljósmæðrajól
Hr. Karl Sigurbjörnsson