Tímarit Máls og menningar - 01.04.2019, Blaðsíða 59

a F B r a g ð a n n a r r a k v e n n a
59
ríku samtali við samtímann. Slíkt er reyndar aðall hinna bestu sögulegu
skáldsagna og við lesturinn á þessum þremur bókum kom endurtekið upp
í hugann hlutskipti almennings, ekki síst kvenna og barna, í stríðshrjáðum
löndum í samtíma okkar og flóttamannastraumurinn sem er bein afleiðing
stríðsrekstrar. Auður djúpúðga Ketilsdóttir var ef til vill fyrst og fremst
stríðsflóttamaður sem tókst að forða sér og sínum og skapa sér líf í nýju landi.
tilvísanir
1 Sigrún Klara Hannesdóttir. „Urðarbrunnur.“ (Ritdómur). Morgunblaðið, 23. desember 1993,
bls. 15.
2 Sjá t.d. Sandra Bermann. „Introduction“, inngangur að Alessandro Manzoni. On the Historical
Novel. Ensk þýðing Sandra Bermann. Lincoln & London: University of Nebraska Press, 1984,
bls. 43 o.áfr.
3 Dæmi um þetta eru bækur á borð við Gerplu (1952) eftir Halldór Laxness; Morgunþula í
stráum (1998) og Sveigur (2002) eftir Thor Vilhjálmsson og bækur Einars Kárasonar, Óvina-
fagnaður (2001), Ofsi (2008), Skáld (2012) og Skálmöld (2014).
4 Hér má einnig nefna bækur Þórunnar Jörlu Valdimarsdóttur þar sem spunnið er í kringum
plott og persónulýsingar úr Njálu, Kalt er annars blóð (2007) og Mörg eru ljónsins eyru (2010).
Þar er farið frjálslega með sagnaarfinn og hann felldur að formi nútímaglæpasagna.
5 Bók Bergsveins Birgissonar, Leitin að svarta víkingnum (2016), er einnig verk sem hefur að
geyma tilgátu um fjölbreyttari landnámssögu en við finnum í kennslubókum.
6 Kolbrún Bergþórsdóttir. „Bergmál frá liðnum tíma.“ [Viðtal við Vilborgu Davíðsdóttur.]
Morgunblaðið, 18. nóvember 2012, bls. 56.
7 Við Urðarbrunn og Nornadómur voru endurútgefnar saman undir titlinum Korku saga 2001
og aftur 2013.
8 Silja Aðalsteinsdóttir. „Korku saga Þórhallsdóttur.“ Tímarit Máls og menningar, 3. hefti 1995,
bls. 123–137.
9 Sama, bls. 127.
10 Sigrún Klara Hannesdóttir. „Íslenskar barnabækur og krepputal.“ Morgunblaðið, 21. maí 1994,
bls. C 4.
11 Vilborg Davíðsdóttir, Auður, Reykjavík: Mál og menning, 2009, bls. 261, Vígroði, Reykjavík:
Mál og menning, 2012, bls. 257 og Blóðug jörð, Reykjavík: Mál og menning, 2017, bls. 295.
12 Vilborg Davíðsdóttir, Auður, bls. 261.
13 Heimir Pálsson, „Auður,“ Tímarit Máls og menningar, 2. hefti 2010, bls. 122.
14 Laxdæla saga, Íslendingasögur og þættir, þriðja bindi, Reykjavík: Svart á hvítu, 1987, bls.
1538–1539.
15 Hvergi kemur beint fram hversu gömul Auður er í fyrstu bókinni en Vilborg hefur í viðtölum
sagt hana vera 16–17 ára (t.d. í viðtali í morgunþætti rásar 1 á Ríkisútvarpinu, 1. febrúar 2019).
Samkvæmt Íslendingabók er Auður djúpúðga talin fædd árið 830 og ætti samkvæmt því að vera
23 ára árið 853.
16 ÞH. „Tekist á við upprunann.“ Viðtal við Vilborgu Davíðsdóttur. Bændablaðið 17. desember
2009, bls. 13.
17 Sigrún Klara Hannesdóttir. „Íslenskar barnabækur og krepputal“, bls. 15.
18 ÞH. „Tekist á við upprunann,“ bls. 13.
19 Sjá t.d. Vígroði, bls. 22.
20 Heimir Pálsson. „Auður.“ Tímarit Máls og menningar, 2. hefti 2010, bls. 122.
21 Ragna Garðarsdóttir, „Hvað verður um mig?“ Tímarit Máls og menningar, 3. hefti 1998, bls.
150.