Tímarit Máls og menningar - 01.04.2019, Page 73

Þ r J ú B a r n a k væ ð i
73
og færði skipaflota minn
í flæmi rúmfatanna inn;
og ríkar borgir reisa vann,
með rými fyrir margan mann.
Ég var hið aldna eðaltröll
sem á sér uppi’ á svæfli höll
og horfir yfir hól og sand
á hamingjunnar sængurland.
til sérhvers lesanda
Sem móðir þig í lundi leit
er lékstu þér í sælureit,
svo ef þú horfir áttu’ að sjá
annað barn á bókar skjá
í fjarskans móðu fara’ á kreik,
í fögrum garði bregða’ á leik.
En ekki skaltu ætla að
með einu banki takist það
að drengur hljóti’ að heyra’ í þér.
Hann er bara’ að leika sér.
Hann heyrir ekki, horfir ei,
né heillast lætur bók úr, nei.
Því hann var áður orðinn stór
og út í harðan heiminn fór
og barnið aðeins andblær er
sem enn í garði dvelur hér.