Tímarit Máls og menningar - 01.04.2019, Page 86

r o S a l e e n g l e n n o n
86
Rosaleen Glennon
Upptekin við að deyja
ásdís ingólfsdóttir þýddi
Einu sinni hlustaði ég á fólk tala um allt mögulegt en
tíminn er dýrmætur og ég geri það ekki lengur.
Einu sinni bjó ég í Þýskalandi
einu sinni mundi ég bílnúmerið mitt
einu sinni var ég skipulagðari með pappírana mína
einu sinni fékk ég útborgað á föstudögum – með fullar hendur fjár
maður sér sjaldan peninga núorðið
einu sinni var ég í þjóðlagasönghópi og söng Hard Times
einu sinni safnaði ég ýmsu smálegu frá Old Curiosity Shop
kexdós. Ég á hana ennþá, fulla af gersemum.
Ég opnaði hana nýlega til að setja þar ferhyrndan bút
úr köflóttri svuntu móðurömmu minnar.
Einu sinni bjó ég í miðbænum
einu sinni hlustaði ég á ráð frá vinum
nú hlusta ég á eigið innsæi sem eykur hamingjuna.
Líka í höfðinu.
Einu sinni var ég barn. Ég get ennþá sífrað.
Einu sinni trúði ég á Waltons-fjölskylduna, Húsið á sléttunni,
Flipper og Tammy.
Einu sinni horfði ég á fréttir, keypti dagblað á hverjum degi
en þar eru bara slæmir hlutir.
Fegurðin í einfaldleikanum, að sjá otra við vatnið, þykir ekki fréttnæmt.
Einu sinni tuggði ég Wrigleys tyggjó
einu sinni vissi ég hvar ég setti hlutina
nú týni ég þeim í sífellu
lyklum, pin­númerum, ástkærum gæludýrum, foreldrum mínum og
vinum
ég er enn að týna þeim.
Einu sinni var ég með tvö brjóst nú er ég með eitt