Skessuhorn - 20.12.2006, Blaðsíða 50

50
MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 2006

Það er gamall og góður siður að
senda jólabréf, en það er nokkurs
konar ítarefni með jólakveðjum.
Þar er auk þess að senda kveðju,
sagðar helstu fréttir úr sveitinni.
Skessuhorn leitaði til átta valin-
kunnra Vestlendinga og þeir
beðnir að senda lesendum Skessu-
horns jólabréf úr sínu heimahér-
aði. Kunnum við þeim bestu þakk-
ir fyrir.
Kveðja frá
Hellissandi og Rifi
Jöklakórinn, sameinaður kór
kirkjukóra frá Hellissandi, Olafs-
vík, Grundarfirði og Stykkis-
hólmi flutti okkur sérstaklega
góða og ánægjulega jólatónleika í
byrjun desember. Þessi fjöl-
menni, góði og kraftmikli kór
gerði okkur ljóst að jólin væru á
næstu grösum og um leið að ár-
angur kórfélaganna á tónlistar-
sviðinu sýndi hverju alvöru sam-
eining gæti áorkað.
Um svipað leyti kom sú frétt
að Vegagerðin hefði auglýst eftir
tilboðum í kaflann sem eftir er
að endurbyggja af Umesvegi frá
Saxhóli suður fyrir Háahraun.
Tilboðin á að opna tæpri viku
fyrir jól.
Hjá okkur hér fyrir utan Enn-
ið er þetta merkur viðburður.
Það má jafna þessari frétt og því
sem með henni er boðað við
þann viðburð fyrir hálfri öld
þegar lokið var við að gera Út-
nesveginn akfæran, Hellissandur
komst í vegasamband og sérleyf-
isrútan tók upp áætlun til Hell-
issands fyrir Jökul.
Arið 2001 var stofnsettur
Þjóðgarðurinn Snæfellsjökull. Þá
var haldin hátíð og ræður fluttar
með fyrirheimm. Það fyrirheit
sem undirrimðum festist best í
minni var yfirlýsing samgöngu-
ráðherrans Smrlu Böðvarssonar
um að á næstu árum yrði lokið
við að endurbyggja Útnesveg
með bundnu slitlagi. Við það fyr-
irheit er hann nú að standa.
A vetrarvertíðinni árið 1956
hófust róðrar ffá hinni nýju Rifs-
höfn. I Rifi er enn mikil upp-
bygging og stórframkvæmdir
fyrirhugaðar. Fimmtíu ára af-
mæli er stórafmæli. Liðið ár er
slíkt afmælisár hér hjá okkur. Nú
á lokadögum ársins 2006 lítum
við yfir þessa fimm áratugi og
fögnum yfir því hve margt af því
sem lagt var upp með að koma í
framkvæmd í upphafi tímabilsins
hefur náð fram að ganga. Við
minnumst samstöðunnar og allra
þeirra sem að verki hafa staðið.
Það er mikið breytt Snæfells-
nesið í dag frá því það var fyrir
fimmtíu árum. Þá var ekki kom-
ist á bíl milli byggða. Hafninar
voru vanbúnar. Það má margt
upp telja.
Gjöfum og kveðjum verður
fagnað á komandi jólum sem
jafnan fyrr. Lesendum og starfs-
fólki Skessuhorns eru sendar
bestu kveðjur og þakkað fyrir
liðið.
Lokaorðin eru svo til sam-
gönguráðherra, Sturlu Böðvars-
sonar: Þakkir fyrir stóru jóla- og
áramótagjöfina til okkar hér
undir Jökli og allra Snæfellinga,
útboðinu á lokaáfanga á upp-
byggingu Útnesvegar og þar
með hringvegar um Snæfellsnes.
Með óskum um gleðileg jól,
gott og farsælt nýtt ár.
Skúli Alexandersson
Hrútajól
Jólin eru að koma. í ber-
skuminningu eru þau líka tengd
hrútum: Bröltið í hrútastíunni
fór vaxandi eftir því sem nær leið
hátíðum. Fyrir kom að jötubönd
og slár væru í maski er komið var
í hús að morgni og faðir minn
átti fullt í fangi með að halda aft-
ur af hjarðarhöfðingjunum þegar
til embættis var gengið með þá.
Þeir voru í útrás. Okkur bróður
þótti betra að vera í vari uppí
jötu á meðan þeir lögðu grund-
völíinn að framtíð sauðfjárstofns
og afkornu heimilisins.
Æskuminningin rifjaðist upp
fyrir mér á dögunum er við fjöl-
skyldan fórum í kaupstaðarferð:
Fram úr okkur yfir heila línu
geystist bifreið, það var hæð
framundan og umferð drjúg.
Spakur, stóri hrúturinn heima,
vildi líka alltaf fara miklu hraðar
en nam gönguhraða pabba.
Þessi ökumaður stefhdi sýnilega
að því að auka þjóðarframleiðsl-
una og hagvöxtinn - annað hvort
með því að komast 23-25 sek-
úndum fyrr til kaupskapar í
Kringlunni eða lenda lemstraður
inni á einhverri heilsustofnun-
inni - skrýtið annars hvernig þeir
reikna þjóðarframleiðsluna?
Þessi ökumaðurinn slapp við það
síðarnefhda, sem betur fór og við
ókum áfram minn einbreiða
helming Vesturlandsvegar.
I Kringlunni skiptum við liði -
farþegarnir fóru inn að versla; ég
fór að leita að bílastæði: fann það
eftir tæp þrjú
korter. Hafði þá
líka aukið hag-
vöxtinn. Við leit-
ina hafði ég
meðal annars
ekið framhjá
nokkrum milli-
súlnastæðum þar
sem nettum bíl-
um var lagt
þannig að í
tveimur stæðum
stóð einn bíll;
sýnilega er gott
að hafa hvíta línu
til viðmiðunar
undir miðju bíls. Líka fínt að
hafa rúmt um sig og losna við
hnoð og rispur frá klaufum sem
ekki kunna að leggja bíl í stæði.
Spakur gamli þurfti stundum tvö
pláss á jötu, sérstaklega á jóla-
föstu, ella átti hann það til að
hafa félaga sína undir eða lemja
þá til skaða.
Við bárumst með straumnum
um búðagötuna; asinn var að
sönnu misjafn. Sumir liðu um og
nutu stundarinnar. Aðrir minntu
á Spak gamla er gjarnan strekkti
um arminn (en armur heitir m.a.
kró hér fyrir sunnan) svo ærnar
hrukku undan til beggja hliða
nema þær fáu sem náttúran hafði
kallað til athafna þann daginn.
Fyndi Spakur enga slíka krafðist
hann þess að fara yfir í næsta arm
og leita þar.
Kannske er það ekki útí hött
að tala um sauðsvartan almúg-
ann. Kannske er það eitthvað
sambærilegt sem ræður asa
manna og hrúta þegar dregur að
hátíð ljóss og friðar. Tilfinningin
stundum sú að maður sé að missa
af einhverju, tapa tíma, verða of
seinn - að það verði að gera eitt-
hvað! Síst er það því undrunar-
efni þó einhver missi móðinn -
finnist hann ofurliði borinn af
einhverju sem hann eiginlega
veit þó ekki hvað er.
En önnur mynd rifjaðist upp
frá árinu sem senn er liðið: Sól-
skinsdag einn í september
hringdi hann Siggi minn í Ey og
bauð mér í gönguferð með sér
upp með Hvítá. Veðrið gat ekki
verið betra; morgundögg á söln-
andi grösum, stafalogn, sólskin
og ekki ský á himni. Siggi sagði
mér til kennileita og við ræddum
lífið og tilveruna á rölti okkar.
Langt í fjarska heyrðist til um-
ferðar og stöku athafna árrisulla
nágranna. Áin speglaði sig í
bláma himins. Streymdi fram
þungt en hljóðlega. Alltaf kom
nýtt vatn í stað þess sem leið hjá.
Á augnablikinu runnu vatnið og
tíminn saman í eitt: Speki hygg-
innar nágrannaþjóðar holdgerð-
ist þarna á árbakkanum: Tíminn
kemur. Hann þrýtur ekki.
Og í jólaös og pústrum troðins
strætis verslunargötu Kringlunn-
ar undir skrauti og hátíðartónum
læddist að mér ómur af erindi
Jakobs Jóhannessonar Smára
eins og þungur straumur Hvítár
septemberdaginn góða:
Ó, Jesúbam, þií kemur mi í nótt,
og nálægð þína ég í hjartafinn.
Þú kemur enn, þú kemur undra hljótt,
í kotinjafnt og hallir fer þú inn...
Kannske hefur hann Spakur
gamli líka fundið til kyrrðar í
hjarta sínu er hann lagðist til
hvíldar eftir erfiði jólaföstudag-
anna? Alla vega lá hann þá kjur
og amaðist ekki við stíubræðrum
sínum. Lét sér jafhvel nægja eitt
pláss við jötuna...
Bjami Guðmundsson
Hvanneyri