Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2019, Blaðsíða 25

síðan við stækkuðum vaktsvæði læknis aðra hverja viku yfir
vetrartímann, þá viku sem ekki er læknir á staðnum þá er
læknir staðsettur í næsta héraði og hjúkrunarfræðingur á fram-
vakt á kirkjubæjarklaustri. fyrir þetta fyrirkomulag var oft eng-
inn á vakt á staðnum og allri bráða þjónustu sinnt frá næsta
héraði sem er í um klukku stundar fjarlægð. Erfiðast hefur verið
að tryggja samfellu í þjónustu enda fáir starfsmenn og ekki
auðhlaupið að fá afleysingar — hvort sem það er fyrir lækni
eða hjúkrunarfræðing.“
Kynngimagnað útsýni sem veitir
vellíðan og kraft
„Í Skaftárhreppi er náttúran og fegurðin engu lík, það er ómetan -
legt og nærandi að hafa slíka fegurð í kringum sig. Lóma gnúpur
og Öræfajökull blasa við mér á hverjum degi, kynngimagnað
útsýni sem veitir vellíðan og kraft. alveg frá því að ég var
stelpuskotta hef ég alltaf hrifist af litlum samfélögum. Í litlu
samfélagi eru íbúar oftar en ekki knúnir drifkrafti og þraut-
seigju og allir skipta máli. Oftast er fólk sam herjar en stundum
getur slegið í brýnu og er virkilega sorglegt að verða vitni að
átökum sem geta haft leiðinleg og jafnvel langvarandi áhrif á
samfélagið að hluta eða heild,“ segir auðbjörg aðspurð um
hvernig sé að vera íbúi í Skaftárhreppi.
auðbjörg hefur tekið þátt í ýmiss konar nefndarstörfum
fyrir góðgerðarsamtök og sveitarfélagið. hún segir það gefandi
að geta lagt samfélaginu lið og það veiti manni einhvers konar
fyllingu. „Ég mætti sjálfsagt vera duglegri að gera eitthvað fyrir
sjálfa mig, en ég lít svo á að ég búi við þá gæfu að stunda vinnu
við það sem ég hef helst áhuga á. Ég er lánsöm með fjölskyldu
og er rík að vinum sem halda vel hópinn. farnar hafa verið
ófáar skemmtiferðir hérlendis sem erlendis og á ég margar
minningar sem ylja. Ég hef einnig mikla ánægju af lestri bóka
og að ferðast um jörðina góðu og síðast en ekki síst að njóta
náttúrunnar,“ segir hún.
Frönsku Alparnir í sumar
nú þegar líður á samtal okkar auðbjargar er hún spurð hvernig
sumarið leggist í hana og fjölskyldu hennar? „Sumarið er tím-
inn. Á döfinni er að fara með stórfjölskyldunni í frönsku alp-
ana, svo er stefnt á að dusta rykið af fellihýsinu og jafnvel fara
með það út fyrir sýsluna. annars er sumarið einn annamesti
tíminn í héraðinu og geri ég ekki ráð fyrir að fara langt eða vera
lengi í burtu. hér er líka náttúrufegurðin og veðursæld engu
lík og því ekki þörf á að fara langt,“ segir hún skellihlæjandi.
Þegar auðbjörgu gafst kostur á að koma með lokaorð stóð ekki
á þeim. „Það er kannski klisjukennt en ég hef bæði í leik og
starfi oft verið minnt á hversu lífið er stutt. hver stund er
dýrmæt og það er undir okkur sjálfum komið hvernig við
nýtum tímann. En mig langar að nota tækifærið og hnykkja á
að nú er aðkallandi að heilbrigðiskerfið horfi inn á við, not-
endum fjölgar og fjölgar. núverandi uppsetning og fyrirkomu-
lag hvað varðar „hefðbundna“ verkaskiptingu stétta fullnægir
ekki nauðsynlegri þörf, álag á fagfólk eykst og hefur betur í of
mörgum tilfellum. Breytingar geta eflt fólk og aukið hæfni í
starfi, nokkuð sem ætti að vega þyngra en landamæri starfs-
stétta þegar kemur að öryggi og þjónustu við sjúklinga. Víða
erlendis hefur verið brugðist við með breytingum sem þessum.
hjúkrunarfræðingar ættu að vera í fararbroddi og varða veg
heilbrigðisþjónustu framtíðarinnar.“
það er kannski klisjukennt …
tímarit hjúkrunarfræðinga • 2. tbl. 95. árg. 2019 25
„Það er kannski klisjukennt en ég hef bæði í leik
og starfi oft verið minnt á hversu lífið er stutt.
Hver stund er dýrmæt og það er undir okkur
sjálfum komið hvernig við nýtum tímann.“