Hugur og hönd - 01.06.2002, Blaðsíða 10

Helgi gerSi allar skissurnar beima. Endanlega myndin varS Heildarmynd af kapellunni.
samt ekki nákvœmlega eins og skissurnar.
merktar með því að púðra í gegnum göt
sem gerð eru á vinnuteikningarnar.
Freskugerð er mjög vandasöm því að
bæði þarf að taka tillit til þess að litirnir
verða ljósari þegar þeir þorna og ekki er
hægt að laga villur nema með því að
skafa burt plásturinn, þar sem litirnir
bindast fast við múrinn. Að mála fresku
er erfiðisvinna, því að myndflöturinn er
stór og sífellt þarf að ganga upp og niður
tröppurnar.
Skýjabólstrar yfir Snæfellsnesi
Um myndefnið segir Helgi Þorgils að í
kapellu vilji fólk finna helgidóminn.
Verkið í kórnum sé því samrýmanlegt
þessari hugmynd. I miðjuna málaði
Helgi stór hvít ský sem augu kirkjugesta
geta hvílt sig við að horfa á. En til hlið-
ar eru minni ský sem lítil börn halda
uppi. Neðst á kórveggnum, fyrir neðan
skýjabólstrana, blasir við Snæfellsnes í
allri sinni dýrð. Helgi Þorgils segir að
eigendurnir hefðu fyrst viljað að hann
málaði þarna landslag Toskanahéraðs, en
hann hafði ekki treyst sér til þess. Einnig
á veggnum á móti kórnum getur að líta
rammíslenskt landslag. Þarna skaga upp
Þríhyrningur og Hekla, sitt hvorumegin
við dyragættina.
Að ósk eigendanna málaði Helgi
einnig sjálfan sig á myndina, með palettu
í hendinni. En fyrr á öldum var það al-
gengt að málarinn lét sitt eigið andlit og
einnig önnur þekkt andlit, að minnsta
kosti þess sem borgaði fyrir vinnuna,
vera með.
Þegar litið er á myndir Helga, samein-
ast í þeim gömul evrópsk kirkjuhefð og
sérstæður nútímalegur stíll, sem er eigin-
legur fyrir listamanninn. Á skýjum, of-
arlega í myndinni, sveima litlir drengir
sem tákn um sakleysi, en þeir hafa nú-
tímalegt útlit og í höndunum hafa sum-
ir þeirra hversdagslega hluti, eins og
hrossabrest. Á milli drengjanna sjást á-
vaxtaklasar sem tákn um gjafmildi jarð-
arinnar.
Múrrista í Þorlákskirkju
Þeir sem átt
hafa leið um Þor-
lákshöfn hafa ef til
vill veitt athygli
sérstæðri altaris-
töflu sem prýðir
kirkjuna. Hún er
unnin með múr-
ristuaðferð (sgraf-
fito) og er sú eina
sinnar tegundar hér á landi. Höfundur-
inn er Gunnsteinn Gíslason, sem starfar
nú sem dósent við Listadeild Kennarahá-
skóla Islands, en altaristöfluna gerði
hann á árunum 1984-85. Múrristur
eftir Gunnstein eru víða hér heima og er-
lendis, m.a. í anddyri Fjölbrautaskólans í
Breiðholti, en altaristaflan í Þorlákshöfn
er langstærst.
Myndefni altaristöflunnar er sótt í
þekktan atburð sem lýst er í Matteusar-
guðspjalli. Lærisveinar voru á báti á
Galíleuvatni og sáu Jesú ganga yfir vatn-
ið í áttina til þeirra. Pétur ætlaði þá að
leika sama leikinn og ganga á móti
meistaranum. En þegar hann stígur á
vatnið, bregst trú hans og hann sekkur. I
dauðans angist kallar Pétur þá á Jesú:
„Herra, bjarga þú mér“ (Matt. 14:30).
Þessa setningu valdi Gunnsteinn sem
útgangspunkt þegar hann byrjaði að
vinna að altaristöflunni, en safnaðar-
stjórnin hafði óskað eftir að myndefnið
tengdist hafinu.
Gunnsteinn segir að vinnan við altari-
stöfluna hafi haft sterk áhrif á sig. Fyrir
þann tíma hafði hann aldrei látið sér
detta í hug að einhverja fegurð væri að
finna á þessum slóðum, þarna væri ekk-
ert nema hraun og sandur. En þegar
hann fór að skoða staðinn betur, snerist
honum hugur. Þarna opinberaðist ótrú-
leg náttúra. Birtan, skýjafarið úti á sjó
10 HUGUROGHÖND