Hugur og hönd - 01.06.2002, Blaðsíða 15

Langsjal: Lengd 180 cm. Breidd 50 cm. Þyngd 100 gr.
Kembur, samkembdar úr bvítri og mórauSri ull.
Amma Margrétar, Margrét Eiríksdótt-
ir, húsfreyja á Lækjamóti, hafði lengi átt
prjónavél sem var mikið notuð. Heimil-
ið eignaðist nýja og fullkomnari prjóna-
vél um 1930, hún var einnig mikið not-
uð til að prjóna alls konar fatnað bæði
fyrir heimilisfólkið og aðra. Margrét tók
snemma þátt í allri þessari vinnu og
þjálfaðist í vinnubrögðunum. Hún var
ekki nema 10 ára þegar hún var tekin til
við að prjóna á nýju prjónavélina, þá
búin að ná góðri færni við það verk.
Þannig kynntist Margrét öllum vinnslu-
stigum ullarinnar, með þjálfun þroskað-
ist smekkur hennar fyrir litasamsetning-
um, hönnun og vönduðum vinnubrögð-
um. Á þessum tíma var þar í sveit kona
sem kembdi ullina sjálf, spann hárfínt
band og prjónaði langsjöl og hyrnur úr
því. Hreifst Margrét mjög af listfengum
vinnubrögðum hennar.
Margrét var í farskóla á barnaskólaár-
um sínum, árlegur skólatími var tveir
mánuðir.
Hún var óreglulegur nemandi við
Kvennaskólann á Blönduósi 1933-35, en
þar var móðir hennar kennari. Þar lærði
Margrét einkum fatasaum og útsaum.
Reyndist Margréti námið þar drjúgt
veganesti til þeirra starfa sem hún síðar
tók að sér. Síðan var hún við nám við
Héraðsskólann á Reykjum 1935-36.
Margrét tók kennarapróf frá Kennara-
skóla Islands árið 1940. Var kennari í
Þorkelshóls- og Þverárhreppum í Húna-
vatnssýslu 1940-41. Þar næst gerðist hún
handavinnukennari við Kvennaskólann
Togþráður. Togmikil ull var valin. Þegar tekið var ofan af varþess gœtt að sem allra minnst
þel jýlgdi toginu. Togið var kembt í togkömbum og lyppað úr þeim, þráður spunninn úr lypp-
unum og hann tvinnaður. Heklað úr togþrœðinum með heklunál nr. 2 'L.
Blóm. Hekluð úr togþrœði ásamt jurtalituðu þelbandi.
HUGUROGHÖND 15