Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1995, Page 44

Margrét Guðmundsdóttir:
Gimsteinar
Heimurinn minn var svo undarlega
samansettur
af skelfingu, hryllingi,
fegurð og frelsi.
í einni hendingu sviptist ég
á milli veggja í barsmíðum
var kramin milli stórra handa
traustinu rúin.
Á andartaki komin í fjöruna fögru
þar sem aldan lék sér við fætur mína,
himinninn rann saman við hafið
fuglarnir tóku sál mína
og flugu með hana hátt upp í loftið.
Þá sá ég allt í annarri vídd.
Hversu fátækt var fólkið
af hlýju og kærleik
það barðist við óttann og
ósýnileg tröll.
Þau gleymdu að við fætur þess
lágu gimsteinar sem glitruðu,
barnið sem engu illu trúir
barnið sem vartraustinu rúið.
Svo tíndi ég sóleyjar, baldursbrár
og fífla,
skreytti í kringum mig
bjó til fallegan heim
því ég trúði að senn mundi birta
og sólin á gimsteinana glitra.
MG.
Guðný Svava:
Minning um
draum
í ísgrænu vatni
draums míns
hverfast
langanir mínar
í hringiðu
hins hverfula
straums.
Um hafbláa nótt
undir háhvelfdum himni
hvarflar
einmana hugsun
á vængjum innsæis
gegnum eilífð.
í fölgulum garði
hjarta míns
gróa bleik blóm
minninganna.
Sorg
Drjúpa tár
eilífðar
af augum.
Falla stjörnur
óminnis
af himni.
Ríkir svartnætti
eitt
og alvalda.
Guðný Svava.
Höfundur er
myndlistarmaður.
Þessi ljóð eru fengin úr
Fréttaþjálfanum, nemendablaði
Starfsþjálfunar.
44