Íþróttablaðið - 01.01.1979, Blaðsíða 66

Jóhanna
Framhald af bls. 37
sökum þess hve lágt er til lofts
í íþróttahúsinu. Það er lengi
búið að tala um að byggja hér
nýtt íþróttahús, og íþrótta-
fólkið hér er orðið langeygt
eftir því, sagði Jóhanna.
— Er ekki blak erfið íþrótt
fyrir konur?
— Það getur verið það,
sérstaklega ef leikirnir eru
langir og strangir. Ef það fer í
að leiknar eru fimm lotur, þá
stendur leikurinn oftast yfir í á
aðra klukkustund, og það er
ekki hægt að neita því að það
er erfitt að leika svo langan
leik, sagði Jóhanna Guðjóns-
dóttir að lokum.
Stef nan sett
Framhald af bls. 23
er það víst að hann hefur sett
15 Norðurlandamet. Sérgrein
Skúla er kraftlyftingar, sem
hann hefur einkum stundað
nú síðari árin, og í þessari
grein hefur hann náð mestum
frama og frægð, en hann á enn
íslandsmet í Olympískum
lyftingum. Skúli hefur mjög
látið að sér kveða á alþjóðleg-
um mótum í kraftlyftingum á
síðustu árum og hann vann
bronsverðlaun á heimsmeist-
aramótinu árið 1974, en
stærstu afrek sín vann hann á
s.l. ári, þegar hann vann silf-
urverðlaun á heimsmeistara-
mótinu og silfurverðlaun á
Evrópumeistaramótinu. Á
heimsmeistaramótinu reyndi
Skúli við nýtt heimsmet, en
vantaði aðeins herslumuninn
til að setja metið. En heims-
metið er innan seilingar og
kannski nær Skúli því á
Evrópumeistaramótinu í vet-
ur. Skúli er sannur íþrótta-
maður. Hann hefur lagt mikla
rækt við íþrótt sína og hann er
skemmtilegur keppnismaður,
sem hefur unnið hylli áhorf-
enda bæði innanlands sem
utan. Hann er kappsfullur,
ákafur og fylginn sér, en hann
er samur og jafn í meðbyr sem
mótbyr. Hann er drengur
góður.“
í viðtali sem birtist í
íþróttablaðinu fyrir skömmu,
sagði Skúli m.a. svo um fram-
tíðarmarkmið sín:
„Ég stefni að því að setja
heimsmet í hnébeygjulyftu.
Ég ætla mér að ná því á
Evrópumeistaraótinu sem
fram fer í marz n.k. í Sviþjóð.
En til þess að verða heims-
meistari þarf ég að bæta
árangurinn í bekkpressu. Ég
fæ ekki aftur tækifæri til þess
að vinna titilinn með því að
lyfta aðeins 130 kg í þeirri
grein. Nú, auðvitað er alltaf
margt spennandi framundan.
Auk Evrópumeistaramótsins
má nefna að Norðurlanda-
mótið verður hér heima næsta
haust og næsta vetur verður
svo heimsmeistarakeppnin í
Bandaríkjunum, og þangað
verð ég að komast.“
Afreksíþróttir
Framhald af bls. 56
hæfileika en aðrir og spurningin
er því hvort veita eigi þegnum
þjóðfélagsins tækifæri til að
þroska hæfileika sína og fá meiri
fyllingu í lífinu.
Þátttaka í afreksíþróttum og sá
árangur er næst er hvetjandi fyrir
aðra og stuðlar þannig að því að
fleiri stunda íþróttir. Einnig má
segja að allar þjóðir sérstaklega
smáþjóðir, séu í stöðugri sjálf-
stæðisbaráttu. Baráttu fyrir því
að halda virðingu sinni meðal
annarra þjóða, vekja á sér athygli
og láta aðra vita að við séum til.
Við erum stolt af listamönnum
okkar, er vekja á sér alþjóða at-
hygli fyrir list sína og sama er um
íþróttamenn okkar að segja.
Iþróttir eru hluti af „kúltúr“
hvers lands og afreksíþróttamenn
eru fulltrúar þessa meiðs á
menningartrénu.
Við þurfum að ákveða hvaða
markmið við eigum að setja okk-
ur og við þurfum að fá stjórn-
málamennina til að skilja og
styðja þessi markmið.
Ég óska ykkur hverjum og
einum til hamingju með þá
viðurkenningu sem þið hafið
hlotið og vona að hún verði
ykkur enn frekari hvatning til að
halda merki íþróttar ykkar á lofti
og um leið merki íslands og ís-
lenskrar menningar.
Eyþór Pétursson
Framhald af bls. 53
hérna hjá okkur nyðra, við
þurfum að sækja þau flest
sunnan fjalla og það fer mikill
tími í það auk kostnaðar. Við
reynum að halda innanhér-
aðsmót öðru hverju til að bæta
það upp.
Íþróttamaður
Framhald af bls. 14
Skíðamaður ársins:
1973: Haukur Jóhannsson,
Akureyri
1974: Magnús Eiríksson,
Fljótum
1975: Jórunn Viggósdóttir,
KR
1976: Sigurður Jónsson, ísa-
firði
1977: Sigurður Jónsson, ísa-
firði
1978: Steinunn Sæmunds-
dóttir, Reykjavík
Siglingamaður ársins:
1974: Daníel Friðriksson, Ými
1976: Rúnar Steinsen, Ými
1978: Jóhann H. Níelsson,
Ými
íþróttamaður fatlaðra:
1977: Hörður Barðdal, ÍFR
1978: Arnór Pétursson, ÍFR
66