Íþróttablaðið - 01.11.1991, Page 7

rúmum sex árum en í dag stunda um
200 einstaklingar fimleika hjá félag-
inu. Inga Lóa Guðmundsdóttir er for-
maður fimleikafélagsins og hún segir
að um tuttugu stúlkur hafi æft hjá
félaginu frá upphafi. „Hjá okkur
starfa átta þjálfarar en hjón frá Sló-
veníu, sem eru bæði doktorar í fim-
leikafræðum, sjá um þjálfun megin-
þorra iðkendanna.
Tækjakostur okkar batnaði veru-
lega fyrir þetta tímabil en það sem
okkur vantar tilfinnanlega er gryfja
og stökkgólf. Draumur okkar er auð-
vitað sá að eignast hús með gryfju,
sem við getum haft algjörlega út af
fyrir okkur, því það getur verið þreyt-
andi að þurfa stöðugt að taka út öll
áhöld fyrir æfingar og ganga svo frá
þeim aftur í geymslu eftir æfingar.
Hvað varðar áhöld stöndum við öðr-
um félögum fyllilega á sporði en von-
andi rætist draumur okkar um gryfju
og gólf á næstu árum. I fyrra fengum
við lánað stökkgólf hjá fimleikadeild
Armanns í sex vikur og stúlkurnar
tóku miklum framförum á þeim tíma.
Rekstur deildarinnar er fjármagn-
aður með æfingagjöldum og að okk-
ar mati er vel að málum staðið í fim-
leikafélaginu.
Krakkarnir eru
J áhugasamir og for-
*, eldrar þeirra mjög
virkir. Mjög margar
stúlkur hjá okkur
æfa á hverjum ein-
asta degi og slá
aldrei slöku við.
Við höfum ekki
i'IÍMpgetað sinnt fimleikast-
PHe rákum fyrr en núna
en 7-8 ára gamlir
strákar æfa núna undir
stjórn Stanislavs. Þeir
þurfa síðan önnur
í áhöld en stelpurnar
! þegar þeir eldast.
Stanislav hefur mik-
inn áhuga á því að
fylgja þeim eftir og
leggja sérstaka
,. rækt við
1 i Jlli 1 þá.
IpKki
JSf
STANISLAV
MIKOLAS,
FIMLEIKAÞJÁLFARI
FRÁ SLÓVENÍU
„Munurinn á fimleikum á ís-
landi og í heimalandi mínu er sá
að þar eru sérstakir íþróttaskólar
sem ungir og efnilegir krakkar
fara \ og æfa eins og atvinnu-
menn en hér þetta meira til gam-
ans gert. í Tékkóslóvakíu er æft í
5-6 klukkutíma á dag. Annars er
skemmtilegra að vinna með fim-
leikafólki á íslandi því það er
mun glaðara en í heimalandi
mínu. Hér eru fimleikar áhuga-
mál sem krakkarnir velja en
heima þurfa krakkar að æfa
hvort sem þeim líkar það betur
er verr. Þar eru fimleikar skylda.
Staðreyndin er sú að á íslandi
vantar vitanlega sérstakar fim-
leikahallir þar sem engir æfa
nema fimleikafólk. í Keflavík er
hvorki gryfja né stökkgólf og það
þýðir að maður getur ekki látið
stúlkurnar gera æfingar sem þær
þyrftu að gera. Þær eru mjög
áhugasamar og vilja stöðugt
læra eitthvað nýtt og bæta sig en
því miður eru aðstæðurnar ekki
fyrir hendi. Stúlkurnar vantar
ekki hæfileikana — þærhafaallt
til að bera til þess að verða mjög
góðar."
— Hvernig líkar þér á íslandi?
„Mér finnst mjög áhugavert
að vinna hér. Áður varég þjálfari
í íþróttaskóla þar sem ekkert
annað komst að en að sigra. Ef
þjálfari heima nær ekki árangri
með sinn flokk, þótt hann leggi
sig allan fram, er hann talinn lé-
legur. Það er miklu meiri gleði á
Islandi og allt svo jákvætt. Núna
erégbúinn að vera hér íeittárog
ég sé framfarir hjá stúlkunum.
Auðvitað vil ég vera hér næstu
árin og halda þessu starfi áfrani."
Þessar glæsilegu fimleikastúlkur
setja markið hátt og ætla sér örugg-
lega að komast í fremstu röð.
Ólafía Vilhjálmsdóttir.
OLAFIA
VILHJÁLMSDÓTTIR,
FIMLEIKADÍS
Ein sú efnilegasta f fimleikum í
Keflavík heitir Ólafía Vilhjálmsdóttir
en hún verður 14 ára í nóvember.
Ólafía hefur æft fimleika frá því hún
var 9 ára og segir að frænka hennar
eigi sök á því að hún hafi byrjað að
æfa. Húnsegistæfasexdagavikunn-
ar tvo tíma í senn og er hæstánægð
með þá þjálfun sem hún fær. „Stanis-
lav er besti þjálfarinn sem ég hef
haft," segir Ólafía en hún hefur einn-
ig verið undir stjórn kínversks og ís-
lenskra þjálfara.
— Áttu þér einhverja fyrirmynd í
fimleikum?
„Já, ég hef alItaf haldið mikið upp á
Fjólu og Bryndísi í Ármanni."
— Hvað er erfiðast við fim-
leika?
„Mér finnst erfiðast að yfir-
vinna hræðsluna eftir að ég
7