Íþróttablaðið - 01.11.1991, Qupperneq 9

Fríður fimleikahópur ásamt þjálfurunum og Ingu Lóu Guðmundsdóttur,
formanni fimleikafélagsins (lengst til hægri).
„Á að taka mynd af okkur? Vá!" Næst yngsti fimleikahópurinn í Keflavík
ásamt þjálfurunum Guðlaugu Bergmann og Laufeyju Kristjánsdóttur.
Þetta eru „táslurnar" í Fimleikafélagi Keflavíkur — þær yngstu og efnileg-
ustu. Þær verða liðugri og fimari með hverri æfingunni.
meiddi mig í fyrra. Reyndar hef ég
þrívegis meitt mig í hálsinum eftir að
hafa dottið á höfuðið og ég var í með-
ferð hjá sjúkraþjálfara síðastliðið
sumar. Jú, það er óþægilegt að vera
hræddur en ég ætla ekki að gefast
upp."
— Ertu ánægð með aðstöðuna sem
þið hafið í Keflavík?
„Nei, því við þurfum alltaf að bera
inn áhöld fyrir æfingar og skila þeim
síðan á sama stað eftir æfingar. Svo
vantar auðvitað gryfju og stökkdýnu
til þess að við getum tekið eðlilegum
framförum. Annars fáum við stund-
um inni hjá öðrum félögum og getum
því æft með gryfju annað slagið."
— Hvað ætlarðu að verða þegar
þú verður stór?
„Ég hef ekki hugmynd um það því
ég hef ekki hugsað svo langt."
Jóhann Björnsson, lengst til
hægri, ásamt lærisveinum sínum
í karatefélagi Keflavíkur.
JÓHANN
BJÖRNSSON,
KARATEÞJÁLFARI
í litlum sal í Íþróttahúsínu f
Keflavík leyndist hópur karate-
iðkenda sem æfðu austurlensk,
spörk, brögð og öskur. Jóhann
Björnsson var að þjálfa krakka,
sem voru 12 ára og yngri, þegar
fþróttablaðið bar að garði og
áhuginn skein úr andlitum þeírra.
Þetta er þriðji veturinn sem karate
er iðkað íKeflavfken þaðerSpán-
verji sem er aðalþjálfari deildar-
innar. Að sögn Jóhanns er áhug-
inn fyrir fþróttinni í Keflavík
þokkalegur og um tugur manns
æfir í hópi þeirra elstu en örlítið
fleiri meðal þeirra sem eru yngri.
9