Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1970, Qupperneq 32

30 ÍSLENZKAR LANDBÚNAÐARRANNSÓKNIR
SYKRUR
í ÞURREFNI
--------------- VEL VERKAÐ
---------------VEL VERKAÐ, DÁLÍTIÐ ORNAÐ
---------------SÆMILEGA VERKAí)
---------------|LLA VERKAÐ
Mynd 8. Áhrif verkunar á blaðgrænu, vatnsleysanlegar sykrur og próteín í 33 heysýnishorn-
um frá árinu 1968. Sýnishorn með mismunandi próteínmagn, tekin tilviljanakennt úr sýnis-
hornum frá öllum landshlutum.
Fig. 8. The effect of curing on chlorophyll, watersoluble sugar and protein in 33 haysamples
from fairms in the year 1968. Samples with different protein content taken at random out of
480 samples from all districts in the country.
grasinu úr fyrra slætti. Þessar niðurstöður
eru á sama veg og niðurstöður Browns og
Blasers (1970), sem fundu, að hlutfalls-
magn vatnsleysanlegra sykra minnkar með
auknum vaxtarhraða. Köfnunarefnisgjöf
umfram sprettuþörf dregur úr sykrumagni
í hánni en í fyrri sláttar grasi er svipað
sykrumagn í grasi við hóflegt köfnunar-
efnismagn 120 N kg/ha og við stærri
skammta, 180 og 240 kg/ha N.
Minna sykrumagn var oftar í grasi af
kalksaltpétursreitum en eftir samsvarandi
magn af kjarna. Kalkgjöf upp að 6 tonn-
um á ha virðist fremur draga úr sykru-
magni en auka það. Kalkgjöf umfram
sprettuþörf, 8 og 12 tonn af kalki á ha,
eykur nokkuð sykrumagn uppskerunnar.
Áhrif fosfórs og kalís á sykrusöfnun eru
gleggst, þegar spretta er lítil og sykrusöfn-
un mikil. Sykrusöfnun, miðað við magn
vatnsleysanlegra sykra í þurrefni, eykst
með kalígjöf, unz hámarksuppskeru er náð.