Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1969, Qupperneq 145

— 143 —
1969
sjálfum sér, þ. e. af lestri einum saman, að ekki sé nú talað um það
hástig dáleiðslunnar, að „gleyma“ ákveðnum hlutum, eða öllu heldur
afmá þá úr vakandi vitund.
Um lífsskoðun sína getur S. lítið sagt, næstum því eins og hann
skilji ekki, hvað átt er við, þegar talað er um lífsskoðun. Það hafi
helzt verið hans mark og mið að vinna og halda vinnunni. Það hafi
þótt gott á sínum tíma, þó að það hafi ekki verið nema fyrir 35 kr. á
mánuði árin 1936—1942. Æðri eða fastar mótuð lífsskoðun fæst ekki
fram hjá honum, í þessum viðtölum a. m. k.
S. er að lokum inntur eftir því, hvernig honum segi hugur um
framtíðina. Svarar hann því mjög fljótt: „Bara engan veginn“. Segist
hann hafa verið svo rólegur í allri þessari innilokun, að hann skilji
það hreint ekki.
Ekkert sérstakt er líkamlega athugavert, Heilarit, tekið 19. 12. 1969,
sýnir ekkert sérstakt afbrigðilegt.
1 viðtali kemur S. mjög eðlilega fyrir. Hann sýnist öllu eldri en aldri
svarar, er stilltur og að því er virðist í góðu jafnvægi, og er ekki að
sjá, að hann sé í neinni innri spennu. Hann er samvinnulipur, mál-
hress vel, leysir greiðlega úr spurningum, talar frjálslega, ótilkvaddur
á pörtum. Alláberandi er, hve allt af hans högum er á einn veg:
Vandalaust, slétt og fellt. Hann neitar ekki fjárhagsvandræðum, en
þau eru tilkomin af klaufaskap og voru raunar engin meiriháttar
vandamál, sízt óleysanleg. »nda var það allt vel á vegi að sögn. Er þetta
ytra borð honum næstum cins og brynvörn, sem ómögulegt er inn úr að
komast. S. gefur sem sagt svo greiðlega upplýsingar um allt mögulegt
um sig og sína hagi hið ytra, að hvergi er hægt að komast að honum
«1 að fá hann til að tjá sig beint um innri hagi sína.
S. er áttaður á stað og stund, og við hann eru nokkuð eðlileg geð-
tengsl, og hann er að sjá næstum furðulega ósnortinn af aðstæðum
sínum. Minni virðist eðlilegt, gott, bæði um liðna hluti og nýorðna.
Ekki er unnt að finna neinar hugsanalífstruflanir, hvorki óeðlilega
hraða eða óeðlilega hæga hugsun, né heldur neinar hugsanastíflur.
Ekki er að finna neinn vott um ranghugmyndir eða líkindi fyrir of-
skynjunum né nein önnur einkenni um meiri háttar geðtruflun yfir-
leitt. S. gætir þess yfirleitt vel að gefa sem bezta mynd af sér. Á það
við, hvort sem um beinar upplýsingar um hann er að ræða, æviferil
hans, eða upplýsingar í sambandi við mál það, er hér um ræðir sér-
staklega, og eins í sambandi við sálfræðileg próf, sem byggjast á
spurningalistum. S. veit greinilega, hvað er hæfilegt og venjulegt og
svarar í samræmi við það.
Við sálfræðilegt próf kemur fram ósköp venjulegt, hversdagslegt
greindarfar. Ýmislegt bendir til heldur yfirborðslegra viðbragða, ytri
siðir og reglur eru viðtekin, án þess að rök þeirra séu krufin til
Piergjar. Svör hans í sálfræðiprófum eru, eins og á er drepið hér að