Heilsuvernd - 01.04.1948, Qupperneq 66

64
HEILSUVERND
hverntíma á mánuðunum júní til ágúst. Blóðbergið má þó taka með
blómi. Jurtirnar eru teknar í þurru veðri, og þegar þurrt er á —
fjallagrös er þó bezt að tína í rekju — og eru tekin bæði blöð og stöngl-
ar. — Margar fleiri jurtir geta komið til greina, svo sem fiflablöð,
sem eru nokkuð römm.
Þurrkunin. Jurtirnar eru hreinsaðar vel og vandlega og tínt úr
þeim allt rusl og dauð eða visnuð blöð. Þá eru þær klipptar eða brytj-
aðar nokkuð smátt og síðan breiddar til þerris í sól, eftir því sem
föng eru á, úti eða inni. Þá má og setja þær í gisna léreftspoka, t.
d. kjötpoka, og hengja þá upp úti eða inni. Varast skal að þurrka
þær við of mikinn hita, t. d. inni í ofni. En þær þurfa, til þess að
geymast vel, að verða svo þurrar, að þær molni milli fingra manns.
Og síðan geymast þær bezt í glerkrukku með þéttu loki á. Þess má
geta, að vallhumallinn er sérstaklega þurrkvandur.
Notkun. Menn verða að þreifa sig áfram með það, i hvaða hlut-
föllum bezt er að blanda þessum jurtum saman, og auðvitað er ekki
nauðsynlegt að nota allar þær jurtir, sem nefndar voru hér að ofan.
Blóðbergið mun flestum finnast bezt, en hinsvegar má ekki nota
nema tiltölulega lítið af vallhumlinum, vegna þess hve bragðsterk-
ur hann er. Te af þessum jurtum er búið til á sama hátt og venju-
legt te, veikt eða sterkt eftir vild. Einnig má hella oftar en einu
sinni upp á jurtirnar.
Islendingar eru með mestu kaffineyzluþjóðum í heimi, eyða í það
dýrmætum gjaldeyri og spilla heilsu sinni, sem er enn dýrmætari.
Við þurfum að stefna að því að útrýma kaffinu og gera í þess stað
íslenzkt te að þjóðardrykk okkar. Þeir sem reynt hafa, verða að
viðurkenna, að te af íslenzkum jurtum er hinn ljúffengasti drykkur,
sem stendur útlendu tei sízt að baki.
Að lokum skal þess getið, að ef einhverjir skyldu vilja safna is-
lenzkum drykkjarjurtum fram yfir það. sem þeir nota sjálfir, þá mun
Náttúrulækningafélag Islands kaupa þær, og eru menn í því efni beðn-
ir að snúa sér til framkvæmdastjóra félagsins, Björns L. Jónssonar,
Mánagötu 13, Reykjavík, sími 3884.
JÓNAS KRISTJÁNSSON
læknir, brá sér til Danmerkur 5. maí og kom heim aftur 26. maí.
Dvaldi hann lengst af i Humlegaarden, hjá frú Nolfi, lækni, sem
lesendum HEILSUVERNDAR er þegar kunn. Hefir hann frá ýmsu
að segja úr ferðalaginu, þótt stutt væri, og mun eitthvað af því
koma í næsta hefti.