Strandapósturinn - 01.06.1987, Side 110

þó honum væri róið. En allt lag bátsins var svo fagurt og traust-
legt að undrun sætti. Tveir eða þrír menn voru í bátnum sem
virtist vera að leggja af stað. Eg man aðeins eftir þeim sem réði
þessu fagra skipi. Hann leit upp þegar ég heilsaði og horfði beint
í andlit mér. Maðurinn var hár vexti rjóður í andliti, nefið
nokkuð stórt og var sem hann hleypti í brýrnar sem voru dökkar
og nokkuð loðnar. Eg fékk strax traust á þessum unga manni og
ekki brást það þó kynning okkar síðar yrði kumpánlegri. Þessi
maður var Ólafur Sigvaldason síðar lengi bóndi á föðurleifð
sinni, Sandnesi. Hinn eiginlegi formaður á Hrefnu var Einar
bróðir Ólafs sem átti þessa fögru fleytu og hafði látið smíða hana
suður í Reykjavík og siglt henni fyrir allar rastir og norður á Sel-
strönd. Þeir bræður voru synir hins ágæta fræðaþuls Sigvalda
Guðmundsson á Sandnesi en hann var mikill ágætismaður og
gestrisinn eins og segir í vísu um hann er hljóðar svo:
Sandnesbóndinn Sigualdi
sinnishýr og glaður,
fyrir greiða og gestrisni
gerðist þjóðlofaður.
Þennan dag var Selströndin öll böðuð í sól og græn túnin á
bæjunum skáru sig vel úr gráum klapparholtunum. Hamarsbælið
er dæld undir klettabelti við lítið klettanef sem skagar út í fjörð-
inn í landi jarðarinnar Gautshamars, sem liggur milli Hafnar-
hólms og Drangsness. Rétt innan við Hamarsbælið við sjóinn var
lítið hús sem Árni Andrésson átti og bjó í á þessum tíma. Á
klettanefmu hafði verið steyptur viðlegukantur fyrir trillubátana
og jafnframt plan til að athafna sig á, kasta á veiði og fletja á
fiskinn sem saltaður var í fiskskúr við efri enda plansins. Skammt
fyrir ofan voru skúrar með flötu þaki, nokkurnveginn í sama stíl
og nú þykir fínast um allt land, þó meira sé nú ílagt við bygging-
arnar en þarna var 1931. í þessum skúrum bjuggu sjómennirnir
með konur og börn og háseta og sína glaðværu beituskúra á bak
við. Þegar við lögðum að landi þennan sólríka dag voru menn
að fletja fisk og salta en stöku bátar voru að koma að og kasta
f08