Strandapósturinn - 01.06.2010, Side 78

Strandapósturinn - 01.06.2010, Side 78
76 fengnir til að pikka upp rullurnar með einum fingri og þóttust miklir menn, einkum eftir að sá möguleiki uppgötvaðist að hafa stikkorðið með rauðu! Meðan þessar skriftir fóru fram var raðað í hlutverkin. Hvernig þau hrossakaup fóru fram var nú ógjarnan birt opinberlega. Svo komu æfingarnar. Leikstjóri var óþekktur og leikstjórn var nokkurn veginn engin. Á seinnastríðsárunum var stundum talað um að fá þyrfti einhvern til að „krítisera“ á æfingunum, eins og gert hefði verið í gamla daga. Eitt dæmi man ég um hvernig hugtakið var útfært. Ungmennafélagið fékk Kristján Jónsson til þess að krítisera. „Já. Já, alveg sjálfsagt, krakkar mínir,“ sagði Kristján. Þó vil ég ekki fortaka, að hann hafi sótt um starfið sjálfur og því verið tekið með þökkum. Nema að Kristján kom, settist frammi í sal og hóf að krítisera, sem var fólgið í því að skellihlæja alla æfinguna og segja ekki orð! Söngur og undirleikur Góðir kunnáttumenn í organleik og söngstjórn voru til á Hólmavík a.m.k. jafnsnemma fyrstu tilburðum þar í leikstarfsemi. Fyrstan skal nefna Tómas Brandsson, seinna Karl G. Magnússon og loks Finn Magnússon. Mikið og gott söngfólk hefur frá fyrstu tíð verið á Hólmavík, þakkað veri öflugri kórastarfsemi þessara manna. Yfirleitt var þó ekki spilað undir söng á leiksýningum. Það held ég að hafi verið vegna erfiðrar aðstöðu og þrengsla, fremur en að t.d. Finnur Magnússon hafi ekki verið um það vel fær. Hann gat hins vegar hvergi fundið stað fyrir orgelið sitt, hvorki baksviðs né annars staðar. Píanó var ekki til á staðnum á þessum árum. Aðeins einu sinni varð ég vitni að undirspili við leiksýningu í skólanum. Organisti að sunnan, gæti hafa heitið Kjartan Sigurjónsson, var staddur á Hólmavík og bauð fram aðstoð sína við undirleik í verki sem þá var að komast á fjalirnar. Oft var náttúrlega söngur og stundum allmikill í leikritum. Finnur kenndi leikurunum vandlega þau lög sem þeir kunnu ekki. Hann átti talsvert af nótum og einnig Karl læknir. Stundum varð að fá nótur að sunnan. Guðmundur Jóhannsson frá Kleifum æfði söngvana í Skugga-Sveini 1945.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Strandapósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.