Bjarmi - 01.12.2010, Blaðsíða 21

hlutverkið og þvoði fætur lærisveina
sinna og útbjó mat handa þeim.
Við getum ekki litið framhjá
þeirri staðreynd, hversu mjög sem
við vildum, að Jesús kom sem þjónn,
sem afsalaði sér öllu (Fil. 2.6-8). Hann
kom ekki til að láta þjóna sér, heldur
til að þjóna og gefa líf sitt sem lausn-
argjald fyrir alla. Ef við viljum fylgja
Jesú verðum við að hafa þessar stað-
reyndir í huga þegar við íhugum hlut-
verk leiðtoga.
Að gera sér grein fyrir þessu er lífs-
nauðsynlegt fyrir kirkjuna nú á dögum,
því fylgjum við ekki þessu fordæmi,
getur það haft hræðilegar afleiðingar.
Þegar Steve Clifford, framkvæmda-
stjóri Evangelical Alliance (Evangelísku
samtökin), hélt fyrirlestur í bresku
kristniboðsfélagi fyrir fáeinum árum,
varð hann undrandi á að komast að því
að þar var fullt af fólki sem hafði slæma
reynslu af kirkju sinni. „Það var sárt að
vera þarna", sagði Clifford. „Sársauki
og biturð lá í loftinu. En það var líka
einlægur vilji b'l að koma hlutunum
í betra horf og sigrast í sameiningu á
þjáningunni. Ég upplifði sjálfan mig
sem kirkjuleiðtoga sem fann innilega
til með þessu fólki. Ég gerði mér grein
fyrir að ég ber varnarleysi mitt og
hrösun með mér í leiðtogastarfinu."
Hvernig á að bregðast við?
Það er hægt að líta á þessi mál frá
ólíkum sjónarhornum.
VIÐBRÖGÐ LEIÐTOGANS:
í fyrsta lagi þarf leiðtogi að gera sér
grein fyrir ábyrgð sinni og vanmætti.
Ábyrgð leiðtoga er staðfest í
Biblíunni. Róm. 13 og Hebr. 13 leggja
áherslu á hlýðni safnaðarmeðlima við
leiðtoga sína, eins og við önnur yfir-
völd. Engu að síður eru einnig mörg
vers í Biblíunni sem vara við misnotkun
þessa valds. í Esek. 34 eru andlegir
leiðtogar þess tima harðlega ávíttir
fyrir að sækjast eftir eigin ávinningi
og leiða hjá sér andlega ábyrgð sína
gagnvart söfnuðinum og fyrir að með-
höndla hann harkalega og miskunn-
arlaust (Esek. 34.4).
Jesús talaði skýrt um þessi mál
og sýndi hvernig góður leiðtogi á að
vera. í Matt. 23 opinberar Jesús tilfinn-
ingar sínar í reiði og sársauka gagn-
vart leiðtogum þess tíma, sérstaklega
faríseunum sem lögðu þungar byrðar
á fólk, en voru sjálfir fullir hræsni og
hroka.
Jesús kenndi einnig að ekki skyldi
kalla neinn Rabbí (Meistara), heldur
væru allir bræður og systur í Kristi.
Þetta þýðir að leiðtogar verða að
vera mjög auðmjúkir. Jesús setti ekki
leiðtoga á stall - ekki einu sinni sjálfan
sig, hann sem var leiðtogi leiðtoganna,
konungur konunganna. Því miður virð-
ast kirkjuyfirvöld oft horfa framhjá
þessu. Leiðtogar og prestar hafa ræðu-
púltið eða prédikunarstólinn, þar sem
þeim hættir til að setja sjálfa sig á stall,
ofar öðrum safnaðarmeðlimum.
Leiðtogar eiga að vera meðvitaðir
um þær freistingar sem þeir mæta.
Stutt er í fall, þegar leiðtogar setja
eigið sjálf ofar kallinu sem þeir í upp-
hafi leituðust við að hlýða. Þegar sjálfið
er ekki hamið, leiðir það skjótt til þess
að leiðtogi fer að taka rangar ákvarð-
anir og misnota vald sitt.
Þetta snýst líka um að bæta og auka
áreiðanleika leiðtoga. Áreiðanleiki er
hverjum leiðtoga lífsnauðsyn. Steve
Clifford, sem áður var nefndur, leggur
áherslu á eftirlit með leiðtogum, til
þess að allt verði heilbrigt, andlega
og fjárhagslega. Hann ráðleggur að
leiðtogar skuli vera varfærnir í því að
dæma fólk í safnaðarráðum. Ef safn-
aðarráð er dæmt eftir fjárframlögum
eða virkni í kirkjustarfi, getur það
leitt til óheppilegrar afskiptasemi. í
karismatiskri hefð er varfærni gætt í
þessum efnum til að safnaðarmeðlimir
geti notið sjálfræðis.
Hvað um viðbrögð leiðtoga við
eigin mistökum eða rangfærslum?
Kirkjuhneyksli er engan veginn aðeins
vandamál í nútimanum. Misnotkun
Davíðs konungs á Batsebu var sláandi
á sínum tima. Hann drýgði ekki aðeins
hór, heldur skipulagði morð til þess að
reyna að hylja synd sína. En þegar synd
Davíðs var opinberuð fyrir orð spá-
mannsins (2. Sam. 12), var játning hans
og iðrun einlæg og opinská. Syndin
hafði hræðilegar afleiðingar fyrir Davíð
og ætt hans. Fyrirgefning Guðs var
hvorki ódýr né auðfengin. Davíð reyndi
ekki að gera lítið úr afbrotum sínum
eða þörf fyrir iðrun. Engu að síður fyr-
irgaf Guð honum og endurreisti hann
sem konung vegna einlægni hans.
VIÐBRÖGÐ OKKAR ALLRA:
í öðru lagi hafa allir kristnir menn verk
að vinna í kirkju Krists og í stað þess
að gefa hana upp á bátinn, ættu þeir
að velja að vera heiðarlegir og áreið-
anlegir. Að bera upp heiðarlegar
spurningar - ekki einungis aðfinnslu-
spurningar - er lykillinn að svari við
vandamáli misnotkunar (á kynlífi, pen-
ingum eða valdi) í kirkjunni. Biblían
segir okkur að spyrja og nota skynsem-
ina. Eitt er að gagnrýna eitthvað með
hatri og slæmum huga, en hitt er allt
annað að nota biblíulega nálgun. Þegar
postulinn Páll kennir okkur um gjafir
Heilags anda, eru þær allar sannar og
raunverulegar og ein þeirra er dóm-
greind. Það kann að vera að við höfum
Því miður virðast kirkjuyfirvöld oft
horfa framhjá þessu. Leiðtogar
og prestar hafa ræðupúltið eða
prédikunarstólinn, þar sem þeim
hættir til að setja sjálfa sig á stall,
ofar öðrum safnaðarmeðlimum.
21