Bjarmi - 01.12.2010, Blaðsíða 23

uppóát'Amar
Tíu atriði sem geta hjálpað þeim sem glíma við sorg
Jól og áramót eru í hugum flestra tími
hamingju, gleði og veisluhalda. Hins
vegar getur ýmislegt vantað upp á ef
fólk glímir við missi og hátíðin verður
tími blendinna tilfinninga. Samfara
gleði og ánægju er sársauki, ekki síst
vegna þess að jólin magna sorgartil-
finninguna.
Yfirleitt er talað um sorg sem ferli,
við getum ekki stytt okkur leið. En Guð
notar stuðning ættingja og vina, fyrir
utan tímann, til þess að lækna sorg-
mædd hjörtu. En hér eru nokkur atriði
sem hjálpa okkur meðan við erum að
jafna okkur.
1. Aðskipuleggjatímann.Viðgetum
valið að halda jól með ýmsum
hætti enda ekki til nein endanleg
uppskrift að því. Sumir kjósa að
breyta algjörlega til eftir missi
maka síns. Aðrir kjósa að halda í
hefðir fjölskyldunnar. Gott er að
hugsa út í þetta fyrirfram og ræða
um það við aðra í fjölskyldunni.
2. Nýtum okkur stuðning kirkj-
unnar. Biblían hvetur okkur til að
leita hjálpar í söfnuðinum þegar
okkur líður illa eða við erum veik.
Gott er að biðja og lofsyngja Guði.
Við getum beðið trúsystkini okkar
um að biðja fyrir okkur og með
okkur.
3. Minnumst fyrirheita Ritning-
arinnar. Hún lofar huggun í sorg,
lækningu sára, friði í stað þján-
ingar. Við getum minnt okkur
á þessa ritningarstaði, t.d. Jes.
40.29 og 31, Sálm 34.18 og Mt 5.4.
Þessi ritningarvers eru okkur gefin
til hjálpar og huggunar á tímum
sorgar.
4. Verum skynsöm í væntingum
okkar. Jólin verða aldrei aftur
nákvæmlega þau sömu eftir að
kær ástvinur er horfinn. Gott er að
minnast þess í undirbúningi okkar
og skipulagningu. Verum raunsæ
um það hverju við komum í verk
og munum að hugsa vel um okkur
sjálf.
5. Tengjumst öðrum syrgjendum.
Með því sjáum við að við erum
hluti af stærri hópi, við erum ekki
ein og við getum hitt fólk í sömu
sporum og tjáð því hugsanir okkar.
Ný dögun býður yfirleitt til sam-
veru fyrir syrgjendur á aðvent-
unni.
6. Minnumst þess sem látinn er.
Verst af öllu er að láta eins og við
höfum ekki misst neitt. í stað þess
að reyna að horfa framhjá því að
nú vantar í hópinn má minnast
viðkomandi á ýmsan hátt. Tölum
um það sem hann gerði, notum
uppáhaldsskraut þeirra og heim-
sækjum leiðið í kirkjugarðinum.
Biðjum og þökkum þar. Tölum um
þann sem við söknum.
7. Víkkum út fjölskylduna. í stað
þess að horfa á auðan stól má fá
einhvern annan eða fleiri til að
koma í heimsókn og halda með
okkur jólin. Kannski mætti bjóða
einhverjum í svipuðum sporum að
vera með okkur á aðfangadags-
kvöld?
8. Við þurfum ekki að gera allt sjálf.
Þiggjum hjálp frá ættingjum og
vinum við undirbúninginn. Ef erf-
itt reynist að fara ein út að kaupa
gjafirnar biðjum þá einhvern um
hjálp. Og svo koma jólin þó svo að
við náum ekki að gera allt eins og
venjulega.
9. Hugum að líkamlegri heilsu
okkar. Margt fer úr skorðum um
jólin og gott að hafa það í huga,
það á svo sem við um alla, að sam-
spil matar og veisluhalda, hvíldar
og líkamlegrar áreynslu er mik-
ilvæg. Jólin reyna á og enn meira
þegar við glímum við sorg.
10. Gætum að mörkum. Við ein
þekkjum hversu sorgin er djúp
og hvaða áhrif hún hefur. Við
höfum leyfi til að segja „nei
takk" ef við treystum okkur ekki
í enn eitt boðið eða þiggjum það
með þökkum en búum gestgjaf-
ana undir að kannski förum við á
undan hinum.
Að lokum er gott að muna: Flest
fólk sem glímir við sorg segir að til-
hugsunin um jólin séu yfirleitt mun
erfiðari en jólin sjálf. Verum viss um að
fyrir Guðs náð muni hátíðin ekki verða
eins erfið og við kannski óttumst.
Byggt á hluto til á greln
Victor M. Parachin í Christianity
Today, desember 2009.
23