Bjarmi - 01.04.2018, Blaðsíða 27

Xáðarmednlin
SAKARÍAS INGÓLFSSON
I lúthersku samhengi er umræða um
náðarmeðöl mikilvæg þar sem hún
hjálpar okkur að skynja hvernig Guð
miðlar náð sinni til okkar. í eftirfarandi
grein fjallar höfundur um þessa hugsun
í Ijósi lútherskra játningarrita þar sem
Ágsborgarjátningin skiptir mestu.
í annarri grein Ágsborgarjátningarinnar
(CA) er meginvanda mannsins lýst: Allir
menn, nema Kristur sjálfur, eru annars
vegar fæddir með synd og girnast hið illa
en óttast hins vegar hvorki Guð nó treysta
honum. Án endurfæðingar með skírn og
heilögum anda leiðir syndin til eilífs dauða.
Næstu greinar játningarinnar fjalla
nánar um leyndardóm endurfæðingarinnar.
Þriðja grein endurtekur kenninguna um
Krist eins og hún er orðuð í samkirkjulegu
játningunum með sérstakri áherslu á
nokkur atriði. Þræðirnir eru dregnir aðeins
saman á ný í fjórðu grein sem síðar fékk
yfirskriftina: „Um réttlætinguna“. Menn
„geta ekki réttlæst fyrir Guði af eigin
kröftum, verðleikum eða verkum" segir
þar. Þvert á móti verður réttlætingin „án
verðskuldunar vegna Krists fyrir trúna,“ af
því að Kristur hefur „fullnægt fyrir syndir
vorar."
Hér á eftir ætlum við að skoða nánar
spurninguna: Hvert er sambandið milli
þess að Jesús hefur fullnægt fyrir syndir
okkar og að einstaklíngar réttlætast af trú?
NÁÐIN UNNIN
Tuttugasti kafli Jóhannesarguðspjalls segir
frá upprisu Jesú. Frá 19. versi segir: „Þá
kom Jesús, stóð mitt á meðal þeirra og
sagði við þá: „Friður sé með yðurl" Þegar
hann hafði þetta mælt sýndi hann þeim
hendur sínar og síðu.“
Þannig opinberaði Jesús sig fyrir
lærisveinum sínum daginn sem hann reis
upp frá dauðum. Hann sýndi þeim sárin
frá krossfestingunni svo að þeir myndu
trúa: Hann er sannarlega upprisinn! Sama
kemur fram í orðum Jesú við Tómas postula
skömmu síðar, „vertu ekki vantrúaður,
vertu trúaður."
Jafnframt er ávöxtur upprisunnar í
orðum Jesú. „Friður sé með yður,“ er ekki
eingöngu vingjarnleg kveðja. Þessi orð
opinbera veruleika sem Jesús ávann með
heilögu, dýrmætu blóði sínu og þjáningu
og dauða án saka. Náðin sjálf var unnin
á krossinum, ekki aðeins fyrir einn eða
tvo heldur allan heiminn - alla menn.
Fleira verður ekki gert því að allt er þegar
fullkomnað eins og Jesús sagði þegar
hann hékk á krossinum (Jóh. 19:30).
Veruleiki náðarinnar er ekki eingöngu
útmálaður heldur fá lærisveinarnir hlutdeild í
honum með þessum orðum. Friðurinn sem
Jesús talar um er ekki bara einhver fjarlæg
inneign sem er aðgengíleg þeim sem hafa
vit á að sækja hana. Nei, með þessum
orðum er friðurinn gefinn lærisveinunum.
bjarmi | apríl 2018 | 27