Bændablaðið - 24.03.2022, Blaðsíða 50

Bændablaðið - 24.03.2022, Blaðsíða 50
Bændablaðið | Fimmtudagur 24. mars 202250 Það þekkja það flestir að „fá í bakið“ og oft er lélegri rúmdýnu kennt um og vilja margir meina að maður eigi að skipta um rúmdýnu á 10 ára fresti. Þó svo að kýrnar fái nú líklega ekki í bakið, a.m.k. með sama hætti og mannfólkið, þá skiptir legusvæðið þeirra líka afar miklu máli. Það er vel þekkt staðreynd að kýr sem ekki hvílast nóg eru nytlægri, en hvað þarf til svo að kýrnar hvílist nóg? Fyrst og fremst er það hönnun legubássins sem hefur áhrif á hvíld kúnna og sé rýmið nægt, undirlagið mjúkt og þurrt þá eru forsendurnar til staðar svo kýrnar geti hvílst vel. Af hverju? Rannsóknir hafa sýnt fram á að séu kýr afslappaðar og á mjúkum og vel hönnuðum legubásum verður blóðflæðið til júgursins gott sem hefur svo bein jákvæð áhrif á mjólkurframleiðsluna. Ef kýrnar standa hins vegar hlutfallslega mikið þá er þessu í raun þveröfugt farið. Þessi einfalda staðreynd gerir það að verkum að eitt af aðalmarkmiðum með hönnun fjósa er að útbúa þau með þeim hætti að kýr geti legið og það sem lengst. Breytilegur legutími Legutími kúa er ekki ein föst stærð heldur er hann mjög breytilegur á milli kúa, þetta skýrist m.a. af þáttum eins og hönnun básanna sjálfra, aðgengi kúnna að básunum, fóðri og vatni auk þéttleika í fjósi. Allir þessir þættir skipta máli og má nefna sem dæmi að sé aðgengið að vatni takmarkað, þ.e. fáir staðir í fjósinu þar sem kýrnar eiga að drekka, þá sýna rannsóknir að legutíminn getur orðið styttri! Algengt er að miða við að kýrnar nýti legubásana um helminginn af sólarhringnum en því hærra hlutfall sólarhringsins sem fer í hvíld, því betra. Röng notkun herðakambsslár Rangt staðsettar innréttingar og of litlir legubásar koma í veg fyrir að kýrnar geti lagst niður og staðið upp á eðlilegan hátt og það sem hefur mest áhrif á hversu auðveldlega kýrin getur staðið upp og lagst niður í legubásnum, og hvernig kýrin kemur til með að liggja, er staðsetning og hönnun herðakambsslárinnar. Hér áður fyrr var herðakambs- sláin í raun notuð eins og hálfgert stjórntæki fyrir leguhegðun kúa og ef herðakambssláin var sett of framarlega í básinn var hætta á því að kýrin legðist of innarlega í básinn og þar af leiðandi gat hún orðið óhrein af þeim völdum og básinn skítugur. Margir tóku því til þess ráðs að hafa herðakambsslána mjög aftarlega í básunum en það ýtti oft kúm út í það að liggja nánast út af í básunum með tilheyrandi neikvæðum áhrifum á velferð þeirra. Í dag er afstaðan til herðakambssláa önnur enda hafa rétt staðsett bringuborð eða -rör leyst úr þessum staðsetningarvanda að mestu. Með því að vera með slíkan búnað í básunum þá afmarkast legusvæðið fyrir kýrnar og flestar ná að liggja rétt, óháð því hvernig herðakambssláin er í raun stillt. Legubásarannsókn Nýleg þýsk rannsókn, sem gerð var á 64 kúabúum, sýndi fram á að beint samhengi var á milli þess hvernig legubásarnir voru hannaðir og hve hreinar kýrnar voru. Hreinleiki kúa skiptir verulega miklu máli enda eru hreinar kýr með betra júgurheilbrigði svo dæmi sé tekið. Þá eru kýr almennt þannig að þær kjósa að halda sér hreinum svo óhreinindi á húð eða hárum er ekki eitthvað sem þær kjósa sjálfar. Kúabúin í þessari rannsókn höfðu að meðaltali 374 kýr og voru fjósin öll legubásafjós en þó með mismunandi gerðir legubása. Sum fjósin voru með legubásagúmmímottur með undirburði ofan á eins og þekkist víða á Íslandi, en önnur með hálm- eða sandfyllingu í básunum. Bein áhrif á hreinleika Niðurstöðurnar sýndu skýrt fram á áhrif þess á kýrnar hvernig básinn var bæði hannaður og frágenginn. Þannig var t.d. beint samhengi milli þess hve kýrnar voru óhreinar og rangrar hönnunar eða frágangi á legubásainnréttingum. T.d. voru 81% kúnna, þar sem gúmmímottur voru í legubásum, óhreinar á fótum í samanburði við einungis 45% kúa þar sem sandur eða hálmur var í stað gúmmímotta. Þetta átti einnig við um hreinleika á júgri en 69% kúnna, þar sem gúmmímottur voru í legubásum, voru stigaðar óhreinar í samanburði við 35% kúa í fjósum þar sem var sandur eða hálmur. Þessar niðurstöður má hæglega heimfæra upp á íslenskar aðstæður og mæla með því, í ljósi þess hve mörg fjós eru með gúmmímottur á Íslandi, að tryggja næga notkun á undirburði ofan á þessar mottur. Herðakambssláin hefur áhrif Eins og áður segir hefur hlutverk herðakambsslár breyst á síðustu 25 árum og frá því að vera notuð til þess að reyna að tryggja það að kýrnar myndu ekki óhreinka bás- ana, með því að geta ekki lagst of ofarlega í þá, yfir í það að hafa það hlutverk að halda innréttingunum á sínum stað. Þetta breyttist í raun með tilkomu svokallaðra vel-ferðarherðakambssláa, sem njóta vaxandi vinsælda en dæmi um slíka má sjá á meðfylgjandi mynd. Í raun eru til í dag ótal aðrar gerðir innréttinga, sem hafa þó það sama meginmarkmið að taka tillit til kúnna og þarfa þeirra í stað þess að vera einhvers konar takmarkandi búnaður á eðlilega hreyfingu kúnna. Niðurstöður rannsóknarinnar, sem hér að framan var nefnd, sýndu skýrt fram á mikilvægi þess að herðakambssláin væri ekki fyrir kúnum þegar þær ætla að nota básana og því hærri sem herðakambssláin var, því hreinni voru þær! Hins vegar, og kemur það ekki á óvart, urðu kýrnar óhreinni því lengra fram í básnum sem herðakambssláin var. Þetta kemur heim og saman við fyrri ráðleggingar um að nota herðakambsslána til þess að „stilla af“ kýrnar í básunum. Eins og áður segir þá er í dag mælt með því að nota rétt staðsett bringuborð til þess að stilla kýrnar af í básunum í stað herðakambsslárinnar. Breidd legubássins Það er algengur misskilningur bænda víða um heim að einhverjar málsetningar í reglugerðum segi í raun til um hvað sé rétt að hafa bása langa eða breiða. Yfirleitt er það þannig að í reglugerðum er bara kveðið á um lágmörk, þ.e. minnstu mögulegu stærðir sem heimilt er að vera með. Fullyrða má að oftar en ekki þá eigi að horfa til annarra þátta við stærðarval þegar básar eru hannaðir og framangreind rannsókn sýndi að breidd básanna hefur bein áhrif á hreinleika kúnna. Þannig urðu þær hreinni með breikkandi básum og fyrir hverja 10 sentímetra sem básarnir breikkuðu, lækkaði hlutfall óhreinna kúa um 18,5%! Hvernig á að meta ástandið? Til þess að meta hvernig staðan Á FAGLEGUM NÓTUM Snorri Sigurðsson snorri.sigurdsson@outlook.com Kýrnar fá ekki í bakið, en … Dæmi um innréttingar með velferðarherðakambsslá. Nú er tími trjáa- og runna- klippinga og rétt að huga að þeim verkfærum sem notuð eru við umhirðu garðsins. Þeir sem eru langt gengnir í garðyrkjuáhuganum hafa sumir viðað að sér ýmiss konar tækjum og tólum sem auðvelda garðvinnuna, eða gera hana á einhvern hátt skemmtilegri. Tækin þarf að fara yfir fyrir vorið, sjá til þess að verkfærin bíti vel, virki eins og til er ætlast og jafnvel endurnýja úr sér gengin tæki. Rafmagn í stað bensíns Flest vélknúin garðverkfæri ganga fyrir bensíni. Það er varasamt efni sem ætti ekki að geyma í skúrnum innan um annað dót. Sem betur fer eykst sífellt úrval tækja sem hægt er að knýja með rafmagni. Lengi hafa t.d. verið notaðar sláttuvélar og vélorf sem hægt er að stinga í samband við rafmagn. Þar er sjálf snúran eina vandamálið. En á undanförnum árum hefur bæst í flóruna mikið af tækjum, bæði smærri og stærri, sem ganga fyrir öflugum rafhlöðum sem eru bæði endingargóð og auðveld í notkun. Grassláttur með hleðslu- sláttuvél er þægileg lausn Flestir garðeigendur þurfa að slá gras í görðum sínum mörgum sinnum á hverju sumri. Fátt er leiðinlegt í garðyrkju en eitt af því leiðinlegasta er þegar sláttuvélin fer ekki í gang eins og til var ætlast, þegar til á að taka. Þá koma hleðslusláttuvélarnar eins og himnasending. Hægt er að fá fullkomlega nógu öflugar sláttuvélar og rafhlöðurnar endast vel, þær eru tiltölulega hljóðlátar og fara í gang eins og hugur manns. Það sem þarf til er rafhlaða, kannski tvær, og hleðslutæki. Ein hleðsla dugar vel til að slá meðalstóran garð. Sláttuvélin safnar grasinu í kassa og auðvelt er að tæma hann í safnhauginn eða undir beðin. Þá er hægt að setja í garðinn slátturóbót sem vinnur á svipaðan hátt og ryksuguróbót og gerir mikið gagn. Aðrir góðir kostir sem garðeigendur geta velt fyrir sér er léttur jarðvegstætari fyrir matjurtabeðin. Til eru tæki sem skipta má út á þann hátt að með fáum handtökum er hægt að breyta jarðvegstætaranum í limgerðisklippur, litla keðjusög, laufblásara, vélorf sem getur tekið bæði gras og grófara efni eins og lúpínuhálm, þétta sinutoppa og annan rudda sem þarf að fjarlægja. Limgerðisklippur knúnar rafmagni eru sérlega hentug tæki sem eru í notkun bæði sumar og vetur. Rafknúinn greinakurlari vinnur á smærri greinum og saxar þær vel. Einnig eru til rafknúnar bakdælur, kantskerar, háþrýstidælur og laufsóparar. Keðjusögin er sér kapítuli Rafhlöðudrifnar keðjusagir eru nógu öflug tæki til þess að fella með jafnvel stærri tré og sverar greinar, enginn garðeigandi þarf að búast við að þurfa að nota stærstu gerðir þeirra. Ef staðan er orðin sú að fella þurfi há eða krónumikil tré í garðinum ættu garðeigendur samt skilyrðislaust að leita til fagfólks í stað þess að ráðast á trén sjálf. Keðjusagir eru nefnilega viðsjárverðir gripir og alls ekki hættulausar. Það er æskilegt að notendur keðjusaga hafi fengið leiðsögn fagfólks í meðhöndlun þeirra, og beri tilhlýðilega virðingu fyrir söginni. Þá er alltaf notaður sérhæfður öryggisbúnaður eins og keðjusagarskór/-stígvél, buxur með sagarvörn, hjálmur með heyrnarhlífum og andlitshlíf. Aldrei ætti maður að vinna einn með keðjusög. Þegar notandinn hefur komist upp á lag með að nota rafhlöðudrifna keðjusög er hann fær í flestar trjáfellingar nema þær stærri, grisjun ungra skógarteiga, hreinsun greina o.fl. Rafhlöðuknúin tæki menga sáralítið og vinna starf sitt vel Margir kostir fylgja tækjum af þessu tagi. Engin ástæða er til að geyma hálftóma bensínbrúsa mánuðum saman, bensínleifum úr vélum þarf ekki að farga, vélarnar eru tiltölulega hljóðlátar og ekki þarf að trekkja þær í gang, aðeins ýta á takka til að gangsetja þær. Þegar unnið er lengi með tækin finnst að titringur er minni en við notkun bensínknúinna tækja og bruni eldsneytis veldur hvorki höfuðverk né óþægindum í öndunarfærum. CO2-útblástur er úr sögunni að mestu og kolefnissporið hverfur. Þessi tæki geta því að langmestu leyti komið í stað eldri tækja. Ef notuð eru tæki frá sama framleiðanda er hægt að nota sömu rafhlöðuna og hleðslutækið við þau öll, með tilheyrandi sparnaði. Engar snúrur flækjast fyrir sem gerir kost á að vinna ýmis verk í sumarhúsalóðinni sem ekki var hægt að gera með áður nema með ærnu erfiði. Ingólfur Guðnason. GARÐYRKJUSKÓLI LBHÍ REYKJUM Orkuskipti í garðinum Slátturróbót. Keðjusagir eru viðsjárverðir gripir og alls ekki hættulausar. Limgerðisklippur eru sérlega hentug tæki bæði sumar og vetur.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Bændablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.