Andvari - 01.01.2016, Síða 130

128
GUÐRUN KVARAN
ANDVARI
18. Trúid mér (Sannlega segi eg ydur), fyrr mun himinn og jörd forgánga enn
hinn minnsti bókstafur eda titill í lögmálinu tvnist uns allt þetta rætist
(enn víkja megi frá hinum minnsta bókstaf eda titli í Lögmálinu og þad
svo grandvarlega ad þvi sé ad öllu leiti fullnægt).
Mörg dæmi eru um að Sveinbjörn velji að taka upp texta eldri biblíuþýðinga
fremur en að halda sig við þýðingu Geirs. Má þar nefna 1. vers sem hefst á
Einhverju sinni hjá Geir en allar eldri þýðingarnar létu nægja En. Sveinbjörn
heldur þó orðinu mannfjöldi en eldri þýðingar notuðu fólkið.
í 3. versi breytti Sveinbjörn snaudir í andlega lítillátir og er þar nær
Guðbrandsbiblíu og Þorláksbiblíu andliga eru Volader. Reyndar er
Guðbrandsbiblía samhljóða Nýja testamentisþýðingu Odds Gottskálkssonar
í öllum umræddum versum kaflans. Guds ríki breytir Sveinbjörn í himna-
ríki og fylgir þar eldri Biblíunum, sömuleiðis í 10. versi. I 5. versi breyt-
ir Sveinbjörn hóglátir í hógvœrir en þannig hafði verið þýtt allt frá
Guðbrandsbiblíu. I 6. versi er breyting Sveinbjarnar sem húngrar og þyrstir
nánast eins og í Guðbrandsbiblíu sem hungra og þyrsta, en nær Steinsbiblíu
hvorja hungrar og þyrstir.
Þýðingunni góðgiarnir í 7. versi breytti Sveinbjörn í miskunsamir og gód-
girni í miskun og fylgdi þar eldri Biblíum allt frá Guðbrandi. Hreinhjartadir
í stað hreinlyndir er einnig fylgni við eldri þýðingar og breytingin þeir munu
Gud siá á sömuleiðis fyrirmynd í eldri þýðingum. Þýðingin þeir munu Guds
born kalladir verda í 9. versi kemur fyrst fyrir í Þorláksbiblíu. Guðbrandur
hafði notað Syner eins og Oddur Gottskálksson áður. I 11. versi hvarf
Sveinbjörn enn til eldri þýðinga þegar hann breytti liúga uppá ydur öllum
skömmum í tala gégn ydur allskonar illyrdi. I Guðbrandsbiblíu er textinn
talar i giegn ydur alla vondsku og í Steinsbiblíu tala allt illt i giegn ydur.
í 12. versi virðist Geir nýta sér Guðbrandsbiblíu sem fyrst af Biblíum not-
aði orðið verðkaup: þviad ydar verdkaup mun verda miked á himnum en
áður hafði Oddur notað orðið í Nýja testamentisþýðingu sinni. Geir þýddi:
Fagnið þá og gleðjist, því þér munud mikid verdkaup á himnum hliota og
Sveinbjörn breytti: yðar verðkaup er mikið á himnum. 1 Þorláksbiblíu er
þýðingin önnur: þat skal vel bítalast ydur á himnum og Biblían 1813 heldur
henni. I Steinsbiblíu er þýðingin: þuiad ydar verdkaup mun verda miked a
himnum. í 13. versi eru þýðingarnar svipaðar en ekki bein tengsl að sjá og
í 14. versi breytti Sveinbjörn engu hjá Geir. Sveinbjörn breytti hins vegar
þýðingu Geirs í 15. versi: Ecki heldur plaga menn ad qveikja liós í Menn
kveikja ekki liós og verður að telja til málbóta að losna við sögnina plaga.
I Guðbrandsbiblíu var þýtt og eige tendra Menn liosed en í Steinsbiblíu
Madur kveiker og ecke eitt lioos og er sú þýðing líkust tillögu Steins. Allt
frá Guðbrandsbiblíu til 1813 var notast við mœliask en Geir valdi ker en