Rökkur : nýr flokkur - 01.06.1980, Side 103

101
Sé ég gerla, að kona þessi vill þig feigan og þú fáir svo skammar-
legan dauðdaga að auki, því að þú veizt hvern hug Frakkar bera
til þín.“
„Þú ert alltaf að ala á því, sem hryllilegt er,“ sagði Cornelio,
en hlýddu nú á mig dálitla stund og vildi ég, að við athuguðum
í kyrrð og næði hvaða stefnu mér ber að taka, og veit ég, að þú
munt ráðleggja mér, að taka þá sem betri er. Þú veizt hversu
mjög ég ann Camillu og hversu miklar þjáningar ég hefi orðið
að þola vegna ástar minnar og hollustu. En þrátt fyrir allar til-
raunir mínar til þess að eiga nokkrar stundir með henni, er við
gætum verið tvö ein saman, hefir tækifærið til þess aldrei boðizt.
Nú er eiginmaður hennar á förum, og ég get öðlast það, sem
ég hefi mest þráð. Ef þetta gengi allt að óskum, mundi ég meta
þann unað, sem ég á í vændum, meira en allt annað, sem gæfan
gæti lagt mér í hendur síðar á ævinni. Hvað segir þú nú, vinur
minn?“
„Cornelio minn“, sagði vinur hans, „þú vildir að við ræddum
málið 1 kyrrð og næði og hitalaust. En ég sé engan veg til þess,
því að svo heitt elskarðu konu þessa, að í blindni þinni sérðu ekki
dauðann, sem blasir við þér. Þess vegna verður þú að fara að
ráðum þeira, sem hafa opin augun. Þú veizt hvern hug ég ber í
brjásti til þín, þv! að margsinnis hefi ég fengið tækifæri til að
sýna ást mina til þín í verki. Hugleiddu því það, sem ég segi, og
farðu að ráðum minum. Upprættu allar þessar heimskulegu hug-
leiðingar, því að þær byggjast allar á óljósri ímyndun. Eg ráðlegg
þér eins og égvildi, að þú ráðlegðir mér, ef eins væri ástatt fyrir
mér og þér nú: Farðu ekki til Milano, undir neinum kringumstæð-
um. gleymdu því ekki, að því hefir verið lýst yfir, að þú sért upp-
reistarmaður, og allar eigur þínar skuli upptækar gerðar. Þú
mundir varla verða kominn af stað héðan, er óvinir þínir í Milano
fréttu það. Og nú meðan vetrarhátíðin stendur yfir, og allir ganga
með grímur, er gott tækifæri til þess að njósna um háttu og fyrir-
ætlanir upreistarmanna. Auk þess hefir þú þegar verið aðvarað-
ur frá Milano um það, að það sé fylgst með því þar hvað þú hafir
fyrir stafni. Ef, og ég bið til guðs að til þess komi ekki, að þú farir
til Milano, og Frakkar fengju handsamað þig, mundi ekki verða
hægt að bjarga lífi þínu, þótt unt væri að bjóða þeim allt gull,