Rökkur : nýr flokkur - 01.06.1980, Side 121

Rökkur : nýr flokkur - 01.06.1980, Side 121
119 1 áður nefndri grein um Halldór skólastjóra á Hvanneyri drep ég á þetta ... „og ég minnist þess með þakklátum huga hvo gott var að vera barn á Mýrum vestur og geta treyst öllum.“ Fríða á Gufá var hún víst oftast nefnd sumrin, sem ég var hjá þeim, Jóhannesi og henni. Kristín Jónsdóttir, kona Jóhannesar, lá þá þungt haldin og andaðist, annað sumarið, sem ég var hjá þeim, og var jarðsett í Stafholti, reidd um þverbak þangað. Nokkru áður hafði Jóhannes farið með mig út á tún, og spurt mig hlýlega og af varfærni, hvort ég héldi, að ég yrði hræddur ef hún Kristín dæi, og fullvissaði ég hann um, að ég yrði ekkert hræddur. Þau Kristín og Jóhannes voru fyrirmyndir í smásögum, sem ég samdi og komu út í safninu „Börn dalanna,“ 2. útg. „Börn dalanna og aðrar sveitasögur.“ Jóhannes var leiguliði. Jórðina átti Oddur, bóndinn í Eskiholti. Jóhannes var vel gefinn maður, virtur vel: öll börnin tveir piltar og stúlka fluttust vestur um haf. Þar heimsótti ég Ástu 1922 og Helga frá Eskiholti, mann hennar. Vöknuðu þá margar minningar og orti ég kvæði það sem ég læt fylgja þessum viðauka. Fríða var víkingur til vinnu. mjólkaði æmar og tvær kýr, gekk út milli mála, sló og rakaði og batt votaband á lélegum engjum, og sinnti húsverkum öllum og annaðist móður sína. Piltur og stúlka voru á heimilinu, hann aðeins á fermingaraldri, en stúlkan í kaupavinnu, aðra hvora viku, hina í Stangarholti. Jóhannes var mjög slitinn orðinn: Búskapurinn var frumstæður, engin hlaða, hey tyrfð. Gufá var áður kölluð Árnakot, en Jóhannes kom Gufár- heitinu á jörðina. Jóhannes taldi að þarna hefðu verið Rauðubjarn- arstaðir til forna. Kvæði verður að duga sem sýnishom af því hvern hug ég ber til hans. Guðfríður varð héraðskunn yfirsetukona. Hún skrifaði endurminningar sínar. Hún var mjög vinsæl. 1 end- urminningum sínum segir hún eftirminnilega frá því, er hún varð að brjótast í snjóum og hríðarveðri til bláfátækarar konu, tíu barna móður, sem var veil fyrir hjarta og slitin, og sendi bónda hennar eftir lækni, það varð að reyna, þótt lítil von væri, að hjálp bærist í tæka tíð. Guðfríður varð því að grípa til sinna ráða. „Ég bað til guðs af öllu mínu hjarta, að hjálpa mér, hjálpa konunni og barninu. Eg hef aldrei komið til fæðandi konu án þess að biðja til guðs, því hvar er styrkst að leita, ef ekki i bæninni. Svo hófst
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Rökkur : nýr flokkur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Rökkur : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/1772

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.