Veiðimaðurinn - 01.12.1959, Qupperneq 49

Ur veiðibókuit).
Laxá í Leirársveit 1958.
VEIÐIN í Laxá sumari'ð 1958 var
mikið rninni en sumarið 1957. F.kki er
ósennilegt, að liin þurrviðrasama og frem-
ur kalda veðrátta á því sumri hafi átt
þar sök á.
Mörgum unnendum Laxár, bæði utan-
sveitar og innan, er það ærið áhyggju-
efni, livað sjóbirtingsveiðin fer þar þverr-
andi. Telja margir að sílamáfurinn (litli
svartbakur) sé þarna mikill skaðvaldur,
og óneitanlega er ýmislegt, sem styður þá
skoðun. Þeir sem eitthvað fylgjast með
fuglalífi hér á landi, vita að síðan þessi
máfur settist hér að, hefur honum fjölg-
að mjög ört, einkum hin síðustu ár, og
mun hann eiga stórar varpstöðvar í ná-
grenni árinnar. Oft má sjá stórar breið-
ur af sílamáf á leirunum við árósinn, og
Mundu nú eftir uö koma við i
fiskbúðinni á heimleiðinni!
varla eru þessar þrásetur lians þarna til
þess eins, að hlusta á báruhjalið og ár-
niðinn. Hitt mun sannara, að máfurinn
haldi sig þarna fremur til þess að reyna
að hciggva sínum hvassa goggi í lax eða
silungsbröndu, ef hann kemst í færi. Þó
að sílamáfurinn höggvi vafalítið stórt
skarð í fiskstofninn í ánni, er þó líklega
annar aðili, sem er ekki afkastaminni við
áð útrýma sjóbirtingnum, þó að óvilja-
verk sé það sennilega. Það mun vera al-
gengt að lax og sjóbirtingur þrífist ekki
vel í sömu á, ef báðar tegundirnar hrygna
í ánni. Um ástæðuna fyrir þessu mun
ekki vera að fullu kunnugt, en talið er
að sjóbirtingurinn hrygni fyrr og svo
þegar laxinn fer að undirbúa sína hrygn-
ingu og grafa liolur í botninn fyrir hrogn-
in, þá róti hann ofan af sjóbirtingshrogn-
unum og straumurinn beri þau síðan
burtu og tortími þeim. Ef þetta er rétt,
er það næg ástæða til þess að sjóbirtingn-
um vegni ekki vel í sambýli við laxinn.
Á fyrstu töflunni hér á eftir er heildar-
yfirlit yfir veiðina 1958, ásamt fáeinum
tölum um veiðina 1957. Meðal annars
sýna þessar tölur, að meira en helmingi
færri silungar veiðast sumarið 1958
en sumarið 1957. Fyrir 15 árum veiddust
yfir 200 sjóbirtingar í Laxá, og er það
fáeinum fiskum meira en þá veiddist af
laxi í ánni.
Vl'lÐIMAÐURINN
39