Veiðimaðurinn - 01.12.1959, Síða 67

Gömul
saga.
ÞAÐ var mitt sumar, sól og söngur í
lijarta, tillilökkun í hverri taug.
Ég átti veiðileyfi í Korpu daginn eftir.
Veiðifélagi minn var utanbæjar og gat
ekki komið með, og nú fékk ég tækifæri
til að sýna ltvað í mér bjó, hvað ég hafði
lært á síðustu árum í veiðiskap. Reyndar
var ég veiðskussi hinn mesti, var búinn
að veiða í Korpu síðustu þrjú árin og
hafði aldrei fengið lax á sjálfur, bara af-
ætur og ál. Ég hafði brugðið við að nota
flugu, en kunni heldur lítið í þeirri eðlu
list, oftast konr línan upp úr vatninu í
framkastinu og flæktist í móana bak við
mig í afturkastinu. Ég lét ekkert svona á
mig fá, var einn áhugasamasti veiðimað-
urinn í Korpu þessi sumur og taláði mik-
ið um laxveiði, mn tökustaði laxins og
allt hans atferli. Ég var sem sé laxveiði-
maður.
Ég fór snemma að sofa, kvöldið áður,
og hlakkaði mikið til næsta eftirmiðdags
og ætlaði mér að njóta góða veðursins og
rólegheitanna við ána, en þó ótrúlegt
þyki er umhverfi Korpu, fyrir neðan
Lambhagabrii, undurfagurt o.g einangr-
að, þótt það sé steinsnar frá bænum, og
Vkidimaðurinn
57