Fréttablaðið - 04.03.2023, Blaðsíða 48

Spjall í gufunni
Flestir vita að á Íslandi er mikill menning fyrir sundi. Allir skulu þvo sér án sundfata
áður en haldið er til laugar og engu máli skiptir hvort það er brjálað veður eða sól og
blíða, allir fara í sund.
Það sem færri vita er óskrifaða reglan um að bannað sé að tala saman í gufunni. Auð-
vitað má hvíslast á en þau sem eiga samtal þar inni, hvað þá ef það er ekki gert með
inniröddinni, eru litin hornauga og þau álitin dónaleg. Gufan er staður til að slaka á og
kjarna sig, ekki til að spjalla.
Gert er ráð fyrir því að á
þessu ári muni um 2,4 millj-
ónir ferðamanna heimsækja
Ísland, spár gera ráð fyrir því
að árið 2025 verði þeir þrjár
milljónir.
birnadrofn@frettabladid.is
Ísland er lítið land í stóra sam-
henginu og gera má ráð fyrir
að þessar milljónir manna
sem hingað komi viti ekki
endilega margt um litla landið
í norðri. Auðvelt er að gúggla ýmsa
hluti, svo sem á hvaða tíma ársins
er hægt að sjá norðurljós og hvenær
miðnætursól. Hvort drekka megi
vatnið úr krananum og hvar sé best
að borða.
Gúgglið myndi líka nýtast í ótrú-
legum staðreyndum um land og
þjóð, til dæmis að bjór hafi verið
bannaður til ársins 1989, að margir
trúi á álfa og huldufólk, að fólk borði
ís þrátt fyrir að kalt sé úti og að hægt
sé að fara í sund allan ársins hring.
Það sem erfitt er að gúggla eru
óskrifaðar reglur samfélagsins.
Hvað má og hvað má ekki? Hvað er
álitið dónalegt eða skrítið? Og hvað
vitum bara við, fólkið sem býr hér
eða fólkið sem hefur komið hingað
aftur og aftur?
Helgarblað Fréttablaðsins tók
saman nokkrar óskrifaðar reglur í
íslensku samfélagi. n
Bannað að spjalla
í gufunni og allir
úr skónum
Góðan daginn
Göngutúrar eru vinsælir á meðal okkar Íslendinga. Þá förum við ein,
með vinum, fjölskyldu eða hundinum okkar í hvernig veðri sem er.
Ef við mætum einhverjum sem við þekkjum ekki í göngutúrnum, þá
segjum við „góðan daginn“ en ekkert meir. Ekki „hvernig hefur þú
það?“, ekki „það er blessuð blíðan“, ekki neitt – bara góðan daginn.
Ekki fara inn á skónum
Frá því að við vorum lítil hefur okkur verið kennt
að bannað sé að fara inn á skónum. Reglan á ekki
bara við um skítuga eða blauta skó og hún á ekki
bara við á stofnunum sem krefjast mikils hrein-
lætis, svo sem heilbrigðisstofnunum, heldur
alls staðar. Ef þú ferð í heimsókn til einhvers og
veður inn á skónum ertu álitinn dónalegur.
Auðvitað eru undantekningar, svo sem ef
haldin er veisla og allir eru í sparifötum en þá
verða gestir að bíða eftir boði frá gestgjafa um
að koma inn á skónum. Allir þurrka af sér en þrátt
fyrir það geta gestir búist við gestgjafanum með
moppuna á lofti í kringum þá af og til. Til að hafa
varann á er alltaf hægt að taka með sér spariskó í
poka og skipta þegar í veisluna er komið.
Allt undir á pylsuna
Önnur óskrifuð regla í íslensku samfélagi er að þú setur ekki allt undir á pylsuna þína.
Hvort sem þú ferð á pylsuvagninn, bensínstöð, í lúgusjoppu eða færð þér pylsu heima.
Sama hvort þú segir pylsa eða pulsa, sama hvort þú færð þér rækjusalat eða kartöflu-
salat, þá fara laukarnir og tómatsósan undir og remúlaði og sinnep ofan á. Svo einfalt
er það.
Eitt sæti á milli
Sama hvort það er í bíó, á Þjóðarbókhlöðunni, í
strætó eða hvar sem er þá setjumst við ekki við
hliðina á öðru fólki nema ekkert annað sæti sé
laust. Ef það gerist að við verðum að setjast við
hliðina á fólki sem við þekkjum ekki þá látum
við eins lítið fyrir okkur fara og við getum, og
pössum okkur að snertast ekki.
Helst reynum við að hafa sem lengst á milli
tveggja manna á stöðum eins og í bíó eða á
bókasafninu en lágmarkið er eitt sæti. Ef þú sest
við hliðina á einhverjum í tómum sal gæti fólk
haldið að eitthvað væri að, jafnvel orðið hrætt.
28 helgin FRÉTTABLAÐIÐ 4. mARs 2023
lAUgARDAgUR