Veiðimaðurinn - 01.12.1995, Blaðsíða 13

arferðir annaðhvort niður í vatn eða upp
með ánni. Það þótti mér geysiskemmtilegt
og man ég vel eftir því þegar ég uppgötvaði
Gryfjuna. Albert heitinn Guðmundsson
hafði komið í heimsókn, honum var vísað á
Breiðuna en ég fór með öðrum gesti Sigur-
liða upp á efra svæðið. Mér leist vel á stað-
inn rétt neðan við vatnsmælinn, fór þar
niður á bakkann og þverkastaði með spæni
langleiðina í land hinum megin og
hélt ég það væri fast í botni rétt
eftir að spónninn lenti og kippti í
en ekkert gerðist og ég strekki og
togaði í og þá kom í ljós stórfiskur
og ég landa 19 punda hrygnu eftir
hæfilegan tíma. Sá sem var með
mér kastaði á sama stað og hann
fékk líka fisk alveg um leið. Við
komum úr þessum leiðangri
þarna, úr Gryfjunni og þar fyrir
ofan, með sex laxa á þremur
klukkustundum.
A svæðinu frá Gryfju og niður
að þverbeygjunni ofan við hól-
mann fyrir ofan Símalínu hef ég
einu sinni sett í fisk undir bakkan-
um dálítið ofan við fyrsta skurðinn
sem á þeirri leið. Þar gengur eyri á
ská yfir að Bíldsfellslandi og
strengur niður fyrir á lygnu og þar í
strengnum setti ég í fisk. I Olnboganum
sjálfum hef ég aldrei fengið lax en sett í
geysifallega bleikju en hún liggur þar á
miklu dýpi. Þar sem áin er breiðust þar
fyrir neðan, ofan við hólmann og áður en
kemur að Horninu, er smálækur og sand-
vík en þar hef ég oft fengið fiska á miklu
dýpi. Beint út af Horninu ofan við eyjuna
er líka tökustaður. Svo kemur Símastreng-
urinn og á svæðinu niður af honum má fá
fisk langt niður á Breiðu. Svo var það 1978,
árið áður en SVFR fékk ána, að ég var í
veiðileiðsögn þarna í nánast þrjár vikur
samfellt með mönnum sem voru í bústað
Sigurliða. Þá uppgötvaði ég Símastreng-
inn. Hann var þá ekki viðurkenndur veiði-
staður og ég hafði aldrei heyrt á hann
minnst. Skemmtilegasti fiskur, sem ég hefi
náð í Símastreng, var fimmtán punda
hrygna. Mér er hún minnisstæð vegna þess
að ég veð út í eyjuna þegar ég byrjaði að
veiða, var með flugu og þverkastaði allan
strenginn utan við eyjuna, fór svo ekki í
land heldur sakkaði mér niður eyrina í
miðri ánni. Ég var kominn niður hana eins
og maður þorir lengst því að það snardýpk-
ar á móts við girðingarhornið í landi As-
garðs. Ég hafði séð fisk stökkva eiginlega
efst á Bíldsfellsbreiðunni og hugsaði sem
svo að hann væri á leiðinni upp eftir þessi
og reyndi að kasta sem lengst og gaf út línu
til að ná til hans. Svo var ég eiginlega að
snúa við, en oft þegar maður snýr við undir
svona kringumstæðum, ég komst ekki
þvert í land heldur varð að vaða upp hrygg-
inn andstreymis, þá lætur maður línu liggja
langt úti og labbar af stað og þá tekur hann.
Þannig var það í þetta sinn — það var rifið
Veiði 20. september 1983. 25 pundari af Melhorni í Bílds-
fellslandi. Hanntók „Þingeying“ nr. 6. Hinir laxarnir eru 9
og 7 pund.
VEIÐIMAÐURINN
13