Veiðimaðurinn - 01.12.1995, Blaðsíða 71

Við Pingvallavatn Ljósmynd Rafn Hafnfjörð.
HELGIGUNNARSSON
VEIDIFERD
Margir vita fátt skemmtilegra en að fara í
veiðiferð. Þá verða alltaf til veiðisögur
hvort sem menn veiða eður ei. Oft eru
þessar sögur skreyttar dálitlum viðauka
um aflamagn og stærð bráðarinnar. Ein er
þó sú veiðisaga sem mér finnst skemmtileg
og heyrði ég hana frá kunningja mínum,
Jónasi, sem sjálfur leikur þar aðalhlutverk-
ið.
Jónas hafði ákveðið að fara með kunn-
ingjahjónum sínum og lítilli dóttur þeirra í
veiðiferð. Hafði verið ákveðið að fara til
Þingvalla og tjalda þar eina nótt. Var
ákveðið að fara þegar veðurútlit væri gott
og dvelja þar í góðu veðri.
Leið nú að brottfarardegi, fylgst hafði
verið með veðurspá og var hún á þá leið að
sólskin og bjartviðri yrði um helgina. Töl-
uðu þeir félagar sig saman og var ákveðið
að fara um hádegisbil á laugardegi. Morg-
unninn rann upp bjartur og fagur. Tjöldun-
um var pakkað í bílana svo og grillinu og
fleiru. Var ákveðið að veiða í matinn en til
öryggis var tekið með gott lambakjöt sem
húsmóðirin hafði útbúið til fararinnar.
Kvað hún að betra væri að hafa það með
þar sem hún treysti ekki á aflaföng manns
síns og Jónasar.
Ekið var sem leið liggur austur Mosfells-
heiði, sólin skein og hvergi var skýhnoðra
að sjá. Þegar komið var að Þingvöllum
blasti við undurfögur sjón; vatnið var speg-
ilslétt og Þingvallabærinn skartaði sínu feg-
ursta í blíðviðrinu. Ekið var að þjónustu-
miðstöðinni og keypt veiðileyfi í vatninu.
Að því búnu var farið í Vatnsvíkina þar
sem fundin var dágóð laut til að tjalda í.
Nokkur tjöld voru í nágrenninu þar sem
fjölskyldur höfðu slegið upp tjöldum sín-
um.
Eftir að búið var að setja niður tjöldin
var sólarinnar notið, bæði til sólbaðs og
leikja við stúlkubarnið. Er líða tók á dag-
inn settu þeir Jónas og kunningi hans sam-
an veiðistangirnar. Skeggræddu þeir
nokkra stund um hvaða flugu væri best að
nota og eftir það var færinu kastað út í
vatnið. Eftir nokkur köst fékk kunninginn
væna bleikju. Þegar bleikjan var komin á
þurrt land tók Jónas við fengnum, slægði
VEIÐIMAÐURINN
71