Arkitektúr og skipulag - 01.04.1992, Síða 30

kennd í postmódernískri
heimsmynd og hefur ímyndunar'
aflinu og persónulegri túlkun
verið gefinn meðbyr undir báða
vængi.
I stjarnfræði eru hlutir himin-
geimsins aðeins sjáanlegir sem
tölvuvæddar upplýsingar og í
skammtaaflsfræði eru smáeind-
irnar undir skoðun einungis séðar
sem draugar eða menjar af sjálfum
sér en aldrei í fullri tilvist sinni.
Vegna þessara atriða í nútíma-
vísindum og annarra skyldra
fyrirbrigða er veröldin í raun
aldrei heil eins og hún kemur fyrir
sjónir okkar. Ohæfi okkar til að
ímynda okkur nútíðina sem heilt
og sögulegt form sýnir einungis
hið sama um framtíðina.
Vísindaskáldsagan sem tengist
ósjálfrátt í huga okkar við
hrjóstrugt umhverfi gefur
grundvöll til að skilja hið óskih
greinda og gefur ímyndunaraflinu
færi til að skynja hið framandlega
og breytta. I byggingu einstakra
arkitekta má skynja tilvist hins
framandlega á smáum skala sem
skreytingu. Italski arkitektinn
Carlo Scarpa ýtti undir slík
viðhorf með mögnun tengipunkta
í byggingum sínum, og Peter
Eisenman hnoðar skreytingu og
burðarvirki saman á stærri skala.
Um Scarpa má eiginlega segja að
hann hafi alltaf verið síungur
postmodernisti í anda, enda
hafnaði hann sífellt allri útópíu
og vann ávallt með ósamræmi,
skörun forma og afneitun í beinu
samhengi og stöðluðum lausnum.
Tilgangur lífsins er að vera
hrifinn eða ákafur, sagði rússneski
málarinn Malevich í upphafi
aldarinnar og á sama hátt ættum
við að vera opin fyrir nýjum
formum og hugmyndum er glatt
gætu augu okkar og umhverfi er
dregur að nýrri öld. ■
Splundraður heimur Daniel Liebeskinds veröld brotabrotanna.
Skjöldur ríkulega skreyttur formrænn þjóðsagnaarfur.
28