AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.06.1994, Qupperneq 19

Raunveruleikinn hefur ekki síður aðdráttarafl en tilbúin leikföng.
LEIKURA UTIVISTARSVÆÐI
eikurinn er skapandi atferli sem barnið
stjórnar sjálft og fullnægir ýmsum þörfum
þess.
Leikurinn er hvort tveggja í senn vinna
og nám barnsins. í leiknum eflist alhliða þroski þess,
þ.e. sá líkamlegi, tilfinningalegi, félagslegi, vitsmuna-
legi, siðgæðislegi og fagurfræðilegi.
Leikur barna getur orðið mjög tilbreytingarlaus og
einhæfur ef uppeldisumhverfi er rýrt eða fábreytilegt.
Á þann hátt getur umhverfið bæði örvað og dregið
úr þroska þeirra.
Það er mikið undir hinum fullorðna komið hvort börn
leika sér, hvernig og hversu þróaður leikur þeirra
verður. Það eru ekki bara leikfélagarnir og leiktækin
sem skipta máli.
Því miður er það svo að mörg börn fá ekki leikþörf
sinni fullnægt vegna þess að leikskilyrði þeirra eru
víða takmörkuð og gefa litla möguleika til frjálsra leikja
úti við.
Leiksvæði barna nú á dögum er oft takmarkað vió
hugmyndir fullorðinna. Útlitið er látið skipta meira
máli en þarfir barnanna. Leiksvæðin eru yfirfyllt af
leiktækjum sem mörg eru þeim annmörkum háð að
þau gefa aðeins einn leikmöguleika sem er fyrirfram
ákveðinn af þeim sem framleiddi það. Börnin nota
þessi leiktæki til afþreyingar í stað þess að gleyma
sér í skapandi leik. Höfða þau því lítið til virkni og
hugmyndaflugs barnanna.
Leiksvæði ætti að vera sem fjölbreyttast og náttúr-
legast og vekja áhuga barna á skapandi leik allt árið
um kring.
Þykjustuleikur hefur mikla þýðingu fyrir barnið. Mikill
hluti leiksins gerist í hugarheimi þess. í leiknum lærir
barnið samvinnu og að taka tillit til annarra í þeim
17
KOLFINNA BERGÞORA ÞORSTEINSDOTTIR LEIKSKOLAKENNARI