Úrval - 01.10.1954, Qupperneq 49

STAÐA LÍFSINS I ALHEIMINUM
47
steina víðs vegar — eins og oft
má sjá til að mynda í kirkju-
görðum, þar sem legsteinar eru
einatt með græna slikju eða al-
settir gulleitum fléttum.
Þeirri spurningu, hvort lífið
á Mars, sem sérfræðingar telja
yfirleitt, að hljóti að eiga sér
stað, muni vera sömu ættar og
jarðlífið, verður að vísu ekki
svarað fyrir víst, fyrr en búið
er að senda þangað geimför til
athugunar. Eftir alsæðistilgát-
unni væri reyndar hugsanlegt,
að Mars hefði fengið sín fyrstu
lífsfrjó frá jörðinni fyrir geisla-
þrýsting sólarinnar, með því að
hann er fjær sólu en jörðin.
(Aftur á móti yrði víst að telja
loku fyrir það skotið, að slík
frjókorn gætu borizt til jarðar-
innar frá Mars, móti stefnu
geislaþrýstingsins.
Sú kenning hefur því ýmislegt
til síns máls, að jarðlífið eigi
upptök sín á jörðinni sjálfri.
Vírilrannsóknir*) síðari ára
virðast hafa kippt að mestu
stoðunum undan röksemdum
þeim, sem áður voru bornar
fram gegn hugmyndinni um
frumkviknun lífsins á jörðinni.
'Ýmsar víriltegundir, sem vér
höfum nú kynni af, eru ekki ann-
að en stakar eggjahvítusameind-
ir, sem svipar þó til lifandi efnis
að því leyti, að þær auka kyn
sitt, tímgast, og að þeim fjölg-
*) Vírill = virus, orðið myndað og
beygt eins og sýkill og berkill. -—■
Þýð.
ar ekki á annan hátt. Þær víril-
tegundir, sem oss eru kunnar,
geta að vísu ekki aukið kyn sitt
f-yrir sjálfshvötun (autokata-
lyse) nema þær eigi aðgang að
tilbúnu eggjahvítuefni í líkam-
anum, þar sem þær eru á sníkj-
um. Þessir sníkjuvírlar geta því
ekki verið eldri að ætt og upp-
runa en líkamarnir, sem þeir lifa
1. Þó ættu niðurstöður vírilrann-
sóknanna að geta gefið nokkra
vísbendingu um það, hvers eðlis
fyrstlingar lífsins á jörðinni
muni hafa verið, meðan ekki
voru einu sinni til reglulegir ein-
frumungar. Samkvæmt þeim
niðurstöðum hljóta þetta að
hafa verið eggjahvítusameind-
ir, sem áttu hæfileika til að
fjölga sér fyrir sjálfshvötun í
efnisumhverfi, sem enn var þó
ólífræns eðlis.
En ef vér hugsum oss ættir
þessara eggjahvítusameinda,
sem þannig juku kyn sitt, rakt-
ar aftur á bak, komumst vér
ekki hjá því að gera ráð fyrir
ákveðnu upphafi þessarar þró-
unar. Þetta upprunalega eggja-
hvítaefni með sinn hæfileika til
að aukast fyrir sjálfshvötun, —
einhverntíma hlýtur það að hafa
orðið til fyrst, sjálfkrafa, ef svo
mætti segja, án sjálfshvötunar,
úr ólífrænum efnistegundum. Og
um þetta mundi einmitt eiga við
að hafa hið forna hugtak ,,frum-
kviknun“.
Þegar um er að ræða líkind-
in fyrir lífi í öðrum sólkerfum,
þá hlýtur það að vera hið mikil-